ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ

ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ သိဒၶတၳ ေဂါတမလို႔ အမည္ေတာ္ရတဲ့ ဗုဒၶရဲ႕ ဘဝႏွင့္ သင္ၾကားျပသမႈ (ေဒသနာေတာ္)မွ ေပၚေပါက္လာတာျဖစ္ပါတယ္။ ဘီစီ ငါးရာစုမွာ အိႏၵိယေျမာက္ပို္င္း (အခုေခတ္ နီေပါ) ၌ မင္းမ်ိဳး မင္းႏြယ္ တြင္ ေမြးဖြားေတာ္မူၿပီး၊ မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္ တစ္ဦး၏ အက်ိဳးေက်းဇူးကို ခံစားရသျဖင့္ ဥစၥာဓန ၾကြယ္ၾကြယ္ဝဝ၊ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ ျပည့္ဝစြာျဖင့္ သူ႔ကို ျပဳစု ေစာက္ေရွာက္ လူလားေျမာက္ေစခဲ့ပါတယ္။ သို႔တေစ ေလာကီ ခ်မ္းသာဟူသည္ ခ်မ္းသာစစ္ ခ်မ္းသာမွန္ျဖစ္မႈႏွင့္ အားရေက်နပ္မႈကို လုံေလာက္သည့္ အာမခံခ်က္ မေပးႏိုင္သည္ကို မၾကာမီ ရွာေဖြ ေတြ႔ရွိခဲ့ေလသည္။ လူသားတုိ႔ ခံစာရႏိုင္သည့္ ဒုကၡ၏ ေစ့ေဆာ္ တုိက္တြန္းျခင္း ခံရသည္ ျဖစ္၍ သက္ေတာ္ ႏွစ္ဆယ့္ကိုးတြင္ နန္းေတာ္က သူ႔ဘဝကို စြန္႔လြတ္ ထားခဲ့ၿပီး လူသားတို႔ အတြက္ ခ်မ္းသာသုခ၏ ေသာ့ခ်က္ကို စတင္ရွာေဖြခဲ့သည္။ ေျခာက္ႏွစ္ၾကာ အျပင္းအထန္ ၾကိဳးပမ္းမႈ၊ ဒုကၠရစရိယာ က်င့္ေတာ္မူၿပီး ေနာက္ သက္ေတာ္ သုံးဆယ့္ ငါးတြင္ အေႏွာင္အဖြဲ႔အားလုံး ဆင္းရဲ အားလုံးမွ လုံးဝလြတ္ေျမာက္ရာသို႔ သြားရာလမ္းကို ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့သည္။ ဤလမ္းကို ေလွ်ာက္ျခင္းျဖင့္ သူ၏ ရွာေဖြေတြ႔ရွိမႈ၏ အထြဋ္အထိပ္ျဖစ္သည့္ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ကို ရရွိေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္မွ စတင္ကာ လူ နတ္ဦးခုိက္ ပူေဇာ္ထိုက္သည့္ ဗုဒၶဟု သိလာၾကသည္။ သူ၏ က်န္ရွိေနသည့္ ေလးဆယ့္ ငါးႏွစ္တာ ကာလကို အိႏၵိယ ေျမာက္ပိုင္းတစ္ခြင္လုံုးကို တရားဓမၼ ေဟာျပေတာ္မူရင္း၊ ရွာေဖြ ေတြ႔ရွိထား သည့္ သစၥာ တရား၊ အျမတ္ဆုံး အျမင့္ဆုံး ခ်မ္းသာ ျဖစ္သည့္ နိဗၺာန္သို႔ သြားရာလမ္းကို ေဟာေဖာ္ ညြန္ျပေတာ္မူရင္း လွည့္လည္ေတာ္မူခဲ့သည္။ သူပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္ မူၿပီးေနာက္ သူ႕ေဒသနာမ်ားကို ဆက္လက္ေဟာၾကား က်င့္ၾကံႏိုင္ၾကရန္ သံဃာဟု ေခၚသည့္ ဘိကၡဳႏွင့္ ဘိကၡဳနီ အဖြဲ႔အစည္း ကိုလည္း တည္ေထာင္ေတာ္မူခဲ့သည္။ သက္ေတာ္ရွစ္ဆယ္တြင္ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္သည္ သူ႔ကို ၾကည္ညိုျမတ္ႏိုးၾကသည့္ တပည့္ အေပါင္း ျခံရံလ်က္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူခဲ့ပါသည္။

ေနာင္ရာစုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဗုဒၶ၏ ေဒသနာေတာ္သည္ အာရွ တိုက္ၾကီးတခြင္သို႔ ပ်ံ႕ႏွံ႔ ေရာက္ရွိသြားသည္။ အာရွယဉ္ေက်းမႈ၏ အေျခခံအေၾကာင္းတရား၊ ဉာဏ္ ပညာပုိင္းဆိုင္ရာ၊ ဘာသာေရး ဆိုင္ရာႏွင့္ အႏုပညာရသ ခံစားမႈဆိုင္ရာ အၾကီးက်ယ္ဆုံးေသာ ေအာင္ျမင္ၿပီးေျမာက္မႈ၏ ရင္းျမစ္ ျဖစ္လာခဲ့ေပသည္။ ရာစုႏွစ္ ေပါင္း ႏွစ္ဆယ့္ငါးခု ကုန္လြန္လာသည့္တိုင္ ဗုဒၶ၏ တရားေဒသနာ ကား စတင္ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့စဉ္ကႏွင့္မျခား ယေန႕႔အထိလဲ အလြန္တရာမွ ဆီေလွ်ာ္ သင့္အပ္ ေကာင္းျမတ္ေနေသးသည္သာ။ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း၊ လက္ေတြ႕က်က်ႏွင့္ ေၾကာင္းက်ိဳး သင့္ေလ်ာ္သည့္ ထိုတရားေတာ္သည္ စိတ္ဓာတ္ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုက္တက္မႈသို႔ သြားရာ တယူသန္ တရားေသ မဟုတ္သည့္လမ္းကို ေပးအပ္ပါသည္။ ယင္းစိတ္ဓာတ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈသည္ ကုိယ္က်င့္တရား ခုိင္မာမႈ၊ စိတ္ႏွလုံး ျဖဴစင္သန္႔ရွင္းမႈႏွင့္ လူ႔အေျခအေန ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အေျခခံ သစၥာ တရားမ်ားကို ကိုယ္တိုင္ ထိုးထြင္း သိျမင္မႈတို႔ကို အေလး အနက္ထားသည္။ ထိုအခ်က္သည္ ကမၻာ့ အေရွ႕ျခမ္း အေနာက္ျခမ္းႏွစ္ခုလုံးတြင္ ဘာသာဝင္ဦးေရ တိုးပြားေနေအာင္ ဆြဲေဆာင္ သည့္ အေၾကာင္း တရားမ်ားပင္ ျဖစ္ေနေပေတာ့သည္။

မွတ္ခ်က္: http://bodhimonastery.net/bm/about-buddhism.html မွ About Buddhism ကို ဘာသာျပန္သည္။

ဘုန္းဉာဏ္
Sembawang, Singapore
၁၃၊၀၃၊၁၀။