ဆူနာမီအေပၚ ဗုဒၶဘာသာဝင္ တစ္ဦး၏ အျမင္ (အပိုင္း ၂)

၂၀၁၁ ခု မတ္လအတြင္းက ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ဂ်ပန္ ဆူနာမီ

 စကၤာပူ ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္က ကပ္ေဘးႀကီးအေၾကာင္း ၾကားရတဲ့အခါ သူ႔ ဗင္ကားေပၚကို (ပစၥည္းေတြ) တင္ၿပီး ဒုကၡေရာက္ေနသူေတြကို အစားအေသာက္ႏွင့္ ေရေတြ ေပးေဝမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ႏွင့္ ထုိင္းႏိုင္ငံကို ေမာင္းထြက္သြားတယ္။ ဝမ္းနည္းစရာ ေကာင္းတာက လမ္းမွာ ကားဘီးေခ်ာ္ၿပီး ကြယ္လြန္သြားပါတယ္။ “သူ႔ လုပ္ရပ္ (ကံ)ေတြ ေကာင္းပါလွ်က္ႏွင့္ သူ ဘာလို႔ ဒုကၡေရာက္ရတာလဲ” လုိ႔ လူေတြက ေမးၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလို ေမးခြန္းမ်ိဳးက သဘာဝ ေၾကာင္းက်ိဳးတရားႏွင့္ ကမၼေၾကာင္းက်ိဳးတရားၾကားမွာ ဇေဝဇဝါ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာကို ျပတာပါပဲ။ 

တစ္ျခားလူေတြ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ အေပၚ ဒီလူရဲ႕ လွ်င္ျမန္ၿပီး လက္ေတြ႔က်တဲ့ တုန္႔ျပန္မႈဟာ ကရုဏာတရားႀကီးမားတာကို ျပသၿပီး ေနာက္ဘဝမွာေတာ့ အလြန္ေကာင္းတဲ့ အက်ိဳးတရား ရပါလိမ့္မယ္။ သူ႔ရဲ႕ မေတာ္တဆမႈကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ေကာင္းကံ ဆိုးကံေတြႏွင့္ ဘာမွ် မပတ္သက္ပါဘူး။ ဒီျဖစ္မႈဟာ သဘာဝ ေၾကာင္းက်ိဳးတရားရဲ႕ ရလဒ္ တစ္ခုပါ။ အခိုက္အတန္႔ အာရုံစူးစိုက္မႈ လြတ္သြားတာ၊ ဘရိတ္မေကာင္းတာ၊ မိုးေၾကာင့္ လမ္းေခ်ာေနတာ စသည္ျဖင့္ေပါ့ဗ်ာ။ ေကာင္းျမတ္မႈက သဘာဝ အေၾကာင္းတရားေတြေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ေတြ ဒုကၡမေရာက္ရေတာ့ဘူးလို႔ ဆိုလိုတာ မဟုတ္ပါဘူး။ (ေကာင္းျမတ္မႈက) သဘာဝ အေၾကာင္းတရားေတြေၾကာင့္ ဒုကၡ ေရာက္ရတဲ့ အခါမွာ ဒုကၡ ပိုျဖစ္ေစမည့္ အႏၱရာယ္ရွိသည့္ နည္းလမ္းေတြႏွင့္ တုန္႔ျပန္မိႏိုင္ေျခ နည္းပါးေစပါလိမ့္မယ္။

ခရီးသည္ ရာေပါင္းမ်ားစြာ ပါသြားသည့္ က်ည္ဆန္ ရထားႏွစ္စင္းကို လုိက္ရွာေနၾကသည့္ ေစတနာ့ ဝန္ထမ္းမ်ား

 တစ္ခ်ိဳ႕ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြကေတာ့ ဆူနာမီေၾကာင့္ ျဖစ္ရတဲ့ ေသဆုံး ထိခိုက္ဒဏ္ရာ ရတာေတြဟာ ဒီလူေတြရဲ႕ အတိတ္က မေကာင္းတဲ့ ကံေတြေၾကာင့္လို႔ ေျပာေကာင္း ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဗုဒၶေဟာၾကားေတာ္မူခ်က္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ပါတယ္လို႔ ဒီေနရာမွာ ထုတ္ေျပာဖို႔ မလိုအပ္ေတာ့သေလာက္ပါပဲ။ ေဒဝဒဟ သုတ္ေတာ္ (မ၊ ၂၊ ၂၁၄ ႏွင့္ အံ၊ ၁၊ ၁၇၃) မွာ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ ေတြ႔ႀကဳံခံစားရသမွ် ကံေၾကာင့္လို႔ ယုံၾကည္မႈ (သဗၺံ တံ ပုေဗၺကတေဟတု)သည္ မွားယြင္းသည့္ အျမင္ (မိစၦာဒိ႒ိ) ျဖစ္တယ္လို႔ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ ေဟာေတာ္မူပါတယ္။ သီဝကသုတ္ေတာ္ (သံ၊ ၄၊ ၂၂၈) မွာေတာ့ တစ္ခါတစ္ရံ ခံစားၾကရတဲ့ ဒုကၡသည္ ကံေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္သလို ဖ်ားနာျခင္းေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ရာသီဥတုေၾကာင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သတိေမ့ေလွ်ာ့မႈေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ျပင္ပအေၾကာင္းတရားေၾကာင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း (ၾသပကၠမိကာနိ) ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ေဟာေတာ္မူပါတယ္။ ဆူနာမီဟာ ဒီ အေၾကာင္းတရားေတြ အနက္ တတိယႏွင့္ ေနာက္ဆုံး အေၾကာင္းတရားေတြရဲ႕ အေကာင္းဆုံး ဥပမာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေကာင္းတဲ့ ကံျဖစ္ျဖစ္၊ မေကာင္းတဲ့ ကံျဖစ္ျဖစ္၊ ကံတရား အားလုံးမွာ အက်ိဳးတရားတစ္ခုကေတာ့ တပ္အပ္ေသခ်ာ ရွိပါတယ္။ သို႔ေသာ္ အက်ိဳးတရား မွန္သမွ်ကေတာ့ ကံေၾကာင့္ မဟုတ္ပါဘူး။

သဘာဝကပ္ေဘးႀကီးေၾကာင့္ အိမ္ျပန္မရေသးသူေတြ Haneda ေလဆိပ္မွာ အိပ္စက္ေနၾကရစဉ္

ဒီ ကပ္ေဘးထဲ မပါဝင္ၾကရေလာက္ေအာင္ ကံေကာင္းၾကတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကေကာ ဘယ္လိုပါလဲ။ ဗုဒၶရဲ႕ ကမၼေဒသနာေတာ္က ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္ ဘယ္လို ဆက္စပ္ႏိုင္ပါသလဲ။ အထက္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသားႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးလိုပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဆူနာမီ အေပၚ တုန္႔ျပန္မႈေတြက ကုသိုလ္လည္း ျဖစ္ႏိုင္သလို အကုသိုလ္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ဟာ ေၾကကြဲဖြယ္ အေၾကာင္းကို ဖတ္ၾကည့္၊ ပခုံးေလးတြန္႔ၿပီး အားကစားအေၾကာင္းပါတဲ့ စာမ်က္ႏွာကို လွန္လိုက္ေကာင္း လွန္လိုက္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒုကၡသည္ေတြ အတြက္ အလွဴခံတဲ့ အခါမွာေတာ့ ဒီအပတ္ သူ ေငြျပတ္ေနပါတယ္ဆိုၿပီး တစ္ခုခု လွဴဖို႔ ျငင္းႏိုင္ပါတယ္။ သို႔မဟုတ္ လွဴေတာ့ လွဴၿပီး အခ်ီးမြမ္းခံရဖို႔ျဖစ္ေစ၊ ေတာ္တယ္လို႔ အျမင္ခံရဖို႔ျဖစ္ေစ လူတကာကို လွည့္လည္ ေျပာေနႏိုင္ပါတယ္။ သူ ျပဳလုပ္ေနက် ပုံစံကေန ခဲြထြက္ၿပီး ျပဳမူေဆာင္ရြက္ဖို႔ အခြင့္အေရးတစ္ရပ္ ေပးအပ္တာ ခံရလွ်က္သားႏွင့္ အဲဒီ အခြင့္အေရးကို ရယူဖို႔ ပ်က္ကြက္ခဲ့တယ္။ ရင့္က်က္ဖို႔အတြက္ျဖစ္ေစ၊ ေျပာင္းလဲဖို႔ ျဖစ္ေစ သူ ဆုံးရွံဳခဲ့ၿပီး သူ႔ရဲ႕ အက်င့္ေဟာင္းေတြျဖစ္တဲ့ အေတြးအျမင္ ေခါင္းပါးမႈ၊ ေလာဘ၊  မာနႀကီးမႈႏွင့္ အၾကင္နာကင္းမႈတို႔ရဲ႕ ေခၚေဆာင္မႈကို သူ႔ကိုယ္သူ အသာတၾကည္ပဲ ခြင့္ျပဳခဲ့တယ္။ 

စာနာစိတ္ အေတာ္ေလးကင္းၿပီး သူ႔ကိုယ္သူပဲ စိတ္ဝင္စားတဲ့သူလို႔ ဆိုၾကပါစို႔။ ဒါေပမဲ့ ရုပ္ျမင္သံၾကားမွာ ဆူနာမီ ဒုကၡသည္ေတြကို ျမင္လိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ရုတ္တရက္ သူ ကရုဏာစိတ္ျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒီေနာက္ အတိတ္မွာ အၿမဲ လုပ္ေနက်အတိုင္း ရိပ္ခနဲေပၚလာတဲ့ ဒီ ကရုဏာစိတ္ကို ဥေပကၡာျပဳပစ္လိုက္မည့္ အစား တစ္ခုခု လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ ၾကက္ေျခနီအဖြ႔ဲထံ သြားၿပီး တကယ္ ရက္ေရာတဲ့ အလွဴတစ္ခုကို လုပ္ပါတယ္။ ေစတနာရွင္ လုပ္အားေပး ေခၚေနတဲ့ သေကၤတကို ျမင္လိုက္ရၿပီး စိတ္ကူးရလွွ်င္ ရျခင္း စာရင္းသြင္းတယ္။ ဒါ့အျပင္ ေနာက္ သတင္းပတ္ အေတာ္ၾကာေအာင္ပဲ အလွဴခံတာတို႔၊ အျခားနည္းလမ္းေတြႏွင့္ လိုက္ကူညီတာေတြ လုပ္ရင္း ကိုင္ရင္းႏွင့္ သူ႔ အားလပ္ခ်ိန္ေတြ အားလုံးကို အသုံုးျပဳပါတယ္။ 

အဲဒီလို လုပ္ျခင္းရဲ႕ ရလဒ္ကေတာ့ အတၱႀကီးတဲ့ အေလ့အက်င့္ေတြကို အားနည္း ခ်ိနဲ႔ေစခဲ့ၿပီး ေကာင္းတဲ့ စိတ္ထားေတြကို သန္မာႀကီးထြားေစခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိ ရင့္က်က္ၿပီး ေျပာင္းလဲခဲ့ပါၿပီ။ အနာဂတ္မွာ အခြင့္အေရး ရေလတိုင္း ခုလို အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ နည္းႏွင့္ပဲ ဆက္ျပဳလုပ္သြားလွ်င္ တစ္ေျဖးေျဖးႏွင့္ ပိုမို ႏွစ္သက္စရာေကာင္းတဲ့သူ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ ဒါ့အျပင္ အမ်ားႀကီး ပိုမို ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့တဲ့သူလည္း ျဖစ္လာမွာပဲေလ။ ဒီလိုမ်ိဳးနည္းႏွင့္ ဆူနာမီလို ေၾကကြဲဝမ္းနည္းဖြယ္ ျဖစ္ရပ္မွာေတာင္ တကယ္ေတာ့ ေကာင္းတဲ့ဘက္ တစ္ခုေတာ့ ရွိပါတယ္။ 

ပထမဦးဆုံးက ဒါနႏွင့္ ေမတၱာ ေစတနာေတြကို ျဖစ္ထြန္းဖို႔ အခြင့္အေရး တစ္ရပ္ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒုတိယ အေနႏွင့္ကေတာ့ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ေတြ အားလုံး ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ တရားေတာ္ျဖစ္တဲ့ သခၤါရေလာကႀကီးမွာ ေနရတဲ့ ဘဝဟာ ေက်နပ္ႏွစ္သက္ဖြယ္ရာ မရွိပါတကား ဆိုတဲ့ ဒုကၡသစၥာတရားကို ဆင္ျခင္ သုံးသပ္ဖို႔ အခြင့္အေရး တစ္ရပ္ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီလို ဆင္ျခင္သုံးသပ္မႈက ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ကို မိမိဘာသာ ေက်နပ္ အားရေနမႈကေန ႏိုးထေစႏိုင္ၿပီး ဘဝဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ သက္ေတာင့္သက္သာ ရွိေနပါေစ၊ အခ်ိန္မေရြး ေျပာင္းလဲႏိုင္ပါလားလို႔လည္း သတိတရား ရေစႏိုင္ပါတယ္။ ဒါက ေပါ့ပ်က္ပ်က္ ေလာကီအာရုံ လိုက္စားမႈေတြကေန အဓိပၸါယ္ျပည့္ဝတဲ့ ေလာကုတၱရာ ပန္းတိုင္ေတြဆီ ေျခဦးလွည့္ဖို႔ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ကို ကူညီႏိုင္ပါတယ္ဗ်ာ။

မွတ္ခ်က္။ ေအာက္ဆုံး ဓာတ္ပုံကို https://mail.google.com/mail/?shva=1#inbox/12f15bb14fa9ac5e မွ ယူထားၿပီး က်န္ပုံမ်ားကို http://www.mmdailynews.com/viewnews.php?id=455 မွ ယူၿပီး (ျဖည့္စြက္) တင္ျပထား ပါသည္။

မူရင္း (အဂၤလိပ္လို) ဖတ္ရွဳလိုသူမ်ား http://sdhammika.blogspot.com/2011/03/tsunami-buddhist-view.html တြင္ ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါတယ္။

ဆူနာမီအေပၚ ဗုဒၶဘာသာဝင္ တစ္ဦး၏ အျမင္ (အပိုင္း ၁)

 

ဒကာေတာ္ ဝိမုတၱိသုခက စာေရးသူကို ဆူနာမီႏွင့္ ပတ္သက္တဲ့ ေဆာင္းပါးႏွစ္ပုဒ္ တက္ဂ္လုပ္လာ ပါတယ္။ သူက Shravasti Dhammika ရဲ႕ဘေလာဂ္ကေန ယူၿပီး တဂ္လုပ္တာပါ။ အဲဒီႏွစ္ပုဒ္ အနက္ တစ္ပုဒ္ကို ဒီလ (၁၆) ရက္ေန႔က ပို႔စ္ တင္ခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ ဒီ ဆာင္းပါးကို ဘာသာဆက္ျပန္ၿပီး တင္ေပးခ်င္ခဲ့ ေပမဲ့ ဘန္ဂေလာကို တစ္ပတ္ၾကာ (၁၇ - ၂၄ အထိ) ခရီးထြက္သြားခဲ့ရလို႔ ဘာသာမျပန္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ခုမွ ျပန္ဆိုကာ တင္လိုက္ရပါတယ္။ ဂ်ပန္ဆူနာမီ ျဖစ္သြားတာ ရက္အနည္းငယ္ ၾကာခဲ့ေပမဲ့ စာေရးသူတို႔ ႏိုင္ငံေတာ္ အပါအဝင္ ကမၻာမွာ မၾကာခဏ သဘာဝကပ္ေဘး ခံေနၾကရတာမို႔ ဒီေဆာင္းပါးပါ အေၾကာင္းအရာကေတာ့ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းျမဲ ေကာင္းေနၿပီး ဖတ္သင့္တဲ့စာ ျဖစ္ျမဲ ျဖစ္ေနပါေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္က်တယ္လို႔ မဆိုႏိုင္ပါဘူး။

ေဆာင္းပါး တစ္ပုဒ္လုံး တင္ၾကည့္ၿပီးမွ ရွည္လြန္းေနလို႔ အပိုင္းခြဲတင္ဖို႔ ျပင္လိုက္ရပါတယ္။ အပိုင္း (၂) ကို ႏွစ္ရက္ သုံးရက္အတြင္း တင္ေပးပါမယ္။ ေစာင့္ေမွ်ာ္ ဖတ္ရွဳ အားေပးၾကလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ 

ေနာက္ဆုံးအေနႏွင့္ ေျပာခ်င္တာက တဂ္လုပ္လာတဲ့ ဒကာေတာ္ ဝိမုတၱိသုခကို အထူး ေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္း ေဖာ္ျပလိုပါတယ္။

ဘုန္းဉာဏ္

ဆူနာမီအေပၚ ဗုဒၶဘာသာဝင္ တစ္ဦး၏ အျမင္

ကြ်ႏ္ုပ္ ဒီေဆာင္းပါးကို ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ဆူနာမီ ျဖစ္ပြားၿပီးေနာက္ ေရးခဲ့တာပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ရက္ အနည္းငယ္က ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ဆူနာမီကို စဉ္းစားၿပီး ျပန္ထုပ္ျပဖို႔ ေကာင္းတဲ့ပုံ ေပၚပါတယ္။

စၾကာဝဠာႀကီး တစ္ခုလုံးဟာ အျပန္အလွန္ ဆက္ႏြယ္ေနတဲ့ အေၾကာင္း အက်ိဳးတရားေတြရဲ႕ ကြန္ရက္ႀကီးျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ ေၾကာင္းက်ိဳးတရားကို ဗုဒၶဘာသာက သင္ျပပါတယ္။ သဘာဝ ေၾကာင္းက်ိဴးတရားႏွင့္ ကမၼ ေၾကာင္းက်ိဴးတရားဆိုၿပီး ေၾကာင္းက်ိဴးတရား ႏွစ္မ်ိဳး ရွိပါတယ္။ 

သဘာဝ ေၾကာင္းက်ိဴးတရားကေတာ့ လူေတြ ေကာင္းျခင္း ဆိုးျခင္းႏွင့္ ဘာမွ် မဆိုင္ပါဘူး။ တစ္ခုအေပၚမွာ တစ္ခု သက္ေရာက္ေနၾကတဲ့ စၾကာဝဠာတြင္းက စြမ္းအင္ေပါင္းစုံရဲ႕ ကိစၥမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။ မိုးသက္မုန္တိုင္း သို႔မဟုတ္ ရင့္မွည့္ေနတဲ့ ေကာက္ပဲသီးႏွံေတြဟာ သဘာဝ ေၾကာင္းက်ိဴးတရားရဲ႕ ဥပမာေတြပဲေပါ့။ သဘာဝ အေၾကာင္းတရားေတြဟာ တကယ္ပဲ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ေတြ အေပၚမွာ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိပါတယ္။ မိုးသက္မုန္တိုင္းမိျခင္းက ဆိုးဆိုးဝါးဝါး အေအးမိတာကို ျဖစ္ေစႏိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အေအးမိ ဖ်ားနာတာဟာ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ေတြရဲ႕ အတိတ္က ေကာင္းကံ မေကာင္းကံေတြႏွင့္ေတာ့ ဘာမွ် မဆိုင္ပါဘူး။ အဲဒါဟာ သဘာဝ အေၾကာင္းတရားရဲ႕ သဘာဝ အက်ိဳးတရားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ 

ကမၼ ေၾကာင္းက်ိဴးတရား ဆိုတာကေတာ့ လူေတြ ဘယ္လို ေတြးၾကေတာၾက၊ ဘယ္လိုေတြ ေျပာၾကဆိုၾက၊ ဘယ္နည္းဘယ္ပုံ ျပဳမူၾကၿပီး အက်ိဳးတရားအေနႏွင့္ ဘယ္လို ခံစားၾကသလဲဆိုတာေတြႏွင့္ ဆက္စပ္ ပတ္သက္ပါတယ္။ ဗုဒၶရဲ႕ ကမၼ ေဒသနာေတာ္က ကမၼေၾကာင္းက်ိဳးတရားႏွင့္ပဲ သက္ဆိုင္ပါတယ္။ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို ကူညီျခင္း၊ သင့္ကို ေက်းဇူးတင္ေစျခင္း၊ ေက်းဇူးတင္တာေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ ခုိးဝွက္ျခင္း၊ အဖမ္းခံရျခင္း၊ အဲဒီလို အဖမ္းခံရတာေၾကာင့္ စိတ္မလုံမလဲျဖစ္ျခင္း သို႔မဟုတ္ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖစ္ျခင္းတို႔ဟာ ကမၼေၾကာင္းက်ိဳးတရားရဲ႕ ဥပမာေတြပါ။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ သို႔မဟုတ္ မေပ်ာ္ရြင္မႈဟာ သူတို႔ ဘယ္လို ျပဳမူ လုပ္ကိုင္ခဲ့သလဲ ဆိုတာရဲ႕ တုိက္ရုိက္ အက်ိဳးတရား ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ အျပဳအမူ (ကံ)ေတြေၾကာင့္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို ဆုေတာ္လာဘ္ေတာ္ ေပးသနားတာ သို႔မဟုတ္ အျပစ္ေပးေနတာ မရွိပါဘူး။ သူတို႔ေတြရဲ႕ သုခ ဒုကၡဟာ သူတို႔ေတြရဲ႕ ျပဳမူ လုပ္ကိုင္မႈ (ကံ)ေတြရဲ႕ အက်ိဳးရလာဒ္မွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခု ကမၼေဒသနာေတာ္ကို ဆင္ျခင္ စဉ္းစားၿပီး မၾကာေသးမီက ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ဆူနာမီကို ရွဳျမင္ၾကည့္ၾကပါစို႔။

ဆူနာမီဟာ သဘာဝ ေၾကာင္းက်ိဳးတရားေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ့ ဥပမာ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုပါ။ ကမၻေျမၾကီးေပၚက ေျမမ်က္ႏွာျပင္လႊာျပားေတြဟာ ေျမငလ်င္လႈပ္မႈကို ျဖစ္ေပၚေစၿပီး ေရြ႕လွ်ားေနပါတယ္။ ထုပ္လႊတ္လိုက္တဲ့ စြမ္းအင္က ႀကီးမားလွတဲ့ လႈိင္းလုံးႀကီးေတြကို ျဖစ္ေစပါတယ္။ အဲဒီ လႈိင္းလုံးႀကီးေတြဟာ ကမ္းေျခကို ရိုက္ခတ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ကပ္ေဘးဆိုးႀကီးကို ျဖစ္ေပၚေစပါတယ္။ မၾကာေသးမီက ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ဆူနာမီ ရိုက္ခတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ဧရိယာမွာ ရွိေနၾကတဲ့ လူေတြဟာ ဒုကၡႏွစ္မ်ိဳးကို ခံစားေနၾကရပါတယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့ သဘာဝ ေၾကာင္းက်ိဳးတရားေၾကာင့္ ျဖစ္ရတဲ့ ဒုကၡႏွင့္ ကမၼေၾကာင္းက်ိဳးတရားေၾကာင့္ ျဖစ္ရတဲ့ ဒုကၡေတြပါပဲ။ ေရအႀကီးအက်ယ္ လႊမ္းေနခ်ိန္မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ဟာ လဲသြားတဲ့ သစ္ပင္ရဲ႕ ရိုက္ခတ္မႈကို ခံရႏိုင္တယ္။ သို႔မဟုတ္ သံစသံန တစ္ခုခုေၾကာင့္ ထိမိ ရွမိႏိုင္တယ္။ နံရံတစ္ခုႏွင့္ တိုက္မိၿပီး ေက်မြသြားႏိုင္တယ္။ ဒါေတြက သဘာဝ အေၾကာင္းတရားမ်ားရဲ႕ ရင္နင့္ဖြယ္ အက်ိဳးတရား ဥပမာေတြျဖစ္ၿပီး အတိတ္က ေကာင္းကံ မေကာင္းကံေတြႏွင့္ ဘာမွ် မသက္ဆိုင္ပါဘူး။

ကံဆိုတာက လူေတြရဲ႕ ေစတနာပါတဲ့ ကိုယ္မႈ၊ ႏႈတ္မႈ၊ စိတ္မႈေတြ (ကမၼ)ႏွင့္ အဲဒီ ကံေတြရဲ႕ အက်ိဳး တရားမ်ား (ဝိပါက)ႏွင့္ သက္ဆိုင္ပါတယ္။ လူေတြ ဆူနာမီကို တုန္႔ျပန္ႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းစုံႏွင့္ သူတို႔ ရႏိုင္တဲ့ အက်ိဳးတရားေတြကို ဥပမာအျဖစ္ တင္ျပပါ့မယ္။ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ရွိတယ္လို႔ ဆိုၾကပါစို႔။ ႏွစ္ဦးလုံးဟာ ဆူနာမီအတြင္းမွာ ထိခိုက္ဒဏ္ရာေတြ ရၾကတယ္။ သူတို႔ေတြရဲ႕ အိမ္ႏွင့္ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္း အလုပ္ေတြ ဆုံးရွဳံးၾကတယ္လို႔ ဆိုၾကပါစို႔။ အမ်ိဳးသားက စိတ္ပ်က္ လက္ပ်က္ျဖစ္ၿပီး ဘာလို႔ ငါ့က်မွ ျဖစ္ရတာလဲကြာလို႔ ငိုယိုပါတယ္။ ဒီေန႔ ငါ ၿမိဳ႕ျပင္မွာသာ ေရာက္ေနခဲ့ရင္လို႔ ေဒါသႏွင့္ ေျပာၿပီး ဝမ္းနည္းေနပါတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး ေတြးၿပီးေတာ့ သူဟာ ဒုကၡကို ပိုလို႔ ဆိုးေစပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မၾကာခင္ပဲ သူ႔အေတြးေတြ ေျပာင္းသြားတယ္။ သူ႔အိမ္နီးခ်င္းရဲ႕ အိမ္က နည္းနည္းေလးပဲ ထိခိုက္ပ်က္စီးတာကို သတိျပဳမိၿပီး “ငါ လုံးလုံး ၾကည့္မရတဲ့ အဲဒီ ေခြးေကာင္၊ သူ႔အိမ္က မပ်က္ပဲကိုး၊ သနားစရာပဲ”လို႔ သူ ေတြးပါတယ္။ သူက သူ႔ ဒုကၡကို ထပ္ဆိုးေစၿပီး အက်ည္းတန္ အရုပ္ဆိုးတဲ့ အကုသိုလ္ စိတ္ေတြကိုလည္း အားျဖည့္ေပးေနပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ “အင္း … လူတိုင္းဟာ သူကိုယ္တိုင္ အတြက္ပါပဲလား” လို႔ ေတြးၿပီး စြန္႔ပစ္ထားတဲ့ အိမ္ေတြက တစ္ခုခုမ်ား ခိုးလို႔ ရေလမလားလို႔ ၾကည့္ရင္း ေလွ်ာက္လည္ပါတယ္။ အခုဆို အဲဒီလူရဲ႕ မေကာင္းတဲ့စိတ္ေတြႏွင့္ ခံစားမႈေတြက အကုသိုလ္အမႈေတြဆီ ေခၚေဆာင္ေနပါတယ္။

အခု အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ တုန္႔ျပန္ပုံေတြကို ၾကည့္ၾကရေအာင္ဗ်ာ။ အစပိုင္းျဖစ္တဲ့ စိတ္ေသာကေတြကေန ျပန္လည္နာလန္ထူၿပီးေနာက္ သူမရဲ႕ ပထမဆုံး အေတြးကေတာ့ “ငါ အသက္မေသပဲ ရွင္က်န္ရစ္ခဲ့တာ ဘယ္ေလာက္ ကံေကာင္းလိုက္လဲ” ဆိုတာပါပဲ။ သူမ တကယ္ပဲ ဒုကၡေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဝမ္္းနည္းပက္လက္ ျဖစ္ၿပီးျဖစ္ေစ၊ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ျဖစ္ေစ၊ ေဒါသျဖစ္ၿပီးေတာ့ျဖစ္ေစ၊ သူမဟာ ဆင္းရဲဒုကၡေတြကို ထပ္ေပါင္း မထည့္ပါဘူး။ အဲဒီေနာက္ သူမက “ငါထက္ အမ်ားႀကီး ပိုဆိုးတဲ့ အျခားသူေတြ ရွိကို ရွိမွာပဲ။ ဘာမ်ား ကူညီ လုပ္ေပးႏိုင္မလဲ ဆိုတာကို ငါ ၾကည့္ရမယ္”လို႔ ေတြးၿပီး ဒဏ္ရာရသူေတြကို စတင္ လွည့္ပတ္ၾကည့္ပါတယ္။ သူမ်ားေတြအေၾကာင္း ေတြးေနမိတာက သူမကိုယ္တိုင္ရဲ႕ အေျခအေနေတြကို တစ္စုံတစ္ခုေသာ အတိုင္းအတာထိ လ်စ္လ်ဴရွဳႏိုင္မႈကို ေပးပါတယ္။ ဒီနည္းျဖင့္လည္း သူမရဲ႕ ဒုကၡေတြကို ပိုမဆိုးဝါးေစျပန္ပါဘူး။ 

ေနာက္ေန႔မွာေတာ့ အစိုးရက ျဖန္႔ျဖဴးေပးတဲ့ စားစရာအခ်ိုဳ႕ကို ယူႏိုင္ခဲ့တယ္။ သူမ ေလွ်ာက္ထြက္လာစဉ္ ဘာမွ် မရရွာတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ကို သတိျပဳမိတယ္။ ကေလးကို ႏွစ္သိမ့္ေပးၿပီး အစားအေသာက္ေတြကိုလည္း မွ်ေဝေပးလိုက္တယ္။ ကေလးေလးက တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္ေနတာကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ သူေလးကို ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ ရက္အနည္းငယ္ အၾကာမွာေတာ့ ကေလးရဲ႕ ဖခင္က ကေလးကို ေတြ႔သြားၿပီး သူမကိုလည္း ကေလးကို ေစာင့္ေရွာက္ထားတဲ့ အတြက္ အလြန္အမင္း ေက်းဇူးတင္မိတယ္။ ကေလးရဲ႕ ဖခင္ဟာ ဆူနာမီဒဏ္ မခံရတဲ့ အနီးက ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕မွာ သူ႔ညီမႏွင့္ အတူ ေနေနပါတယ္။ ကေလးရဲ႕ ဖခင္က အစားအေသာက္ႏွင့္ လုံျခဳံမႈရွိတဲ့ ေနရာမွာ သူႏွင့္အတူ လာေနဖို႔ အမ်ိဳးသမီးကို ဖိတ္ေခၚပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ စိတ္ထား (ကုသိုလ္စိတ္)ေတြႏွင့္ အျပဳအမူေတြဟာ ခုေတာ့ သူမဘဝအေပၚမွာ လက္ေတြ႔က်ၿပီး ေကာင္းတဲ့ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈေတြ ရွိေနပါၿပီ။

ကဲ ဘာေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားက တစ္မ်ိဳးတုန္႔ျပန္ၿပီး အမ်ိဳးသမီးက အျခားနည္းတစ္မ်ိဳးႏွင့္ တုန္႔ျပန္ရတာပါလဲ။ အတိတ္မွာ သူတို႔ရဲ႕ အေတြ႔အႀကဳံ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို တုန္႔ျပန္ပုံေတြ မတူတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ပဲေပါ့။ ဆိုလိုတာကေတာ့ ၄င္းတို႔ရဲ႕ အတိတ္ကံေၾကာင့္ပါ။ လူတစ္ဦးရဲ႕ အတိတ္က မေကာင္းတဲ့ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အက်င့္ေတြဟာ လက္ရွိမွာ မေကာင္းတဲ့ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အက်င့္ေတြပဲလို႔ ဆိုလိုၿပီး အျပန္အားျဖင့္ အနာဂတ္မွာ မေကာင္းတဲ့ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အက်င့္ေတြ ရွိေအာင္  ပိုမို ျဖစ္ေစႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလို စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အက်င့္ေတြဟာ အက်ိဳးေပးတာထက္ သူ႔ကို ပိုၿပီး ခံစားရေစပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီး (မူဆလင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဗုဒၶဘာသာဝင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ခရစ္ယန္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါမွမဟုတ္ ဘာသာမဲ့ပဲျဖစ္ျဖစ္)ကို သင္ေပးၿပီး သူမက ေကာင္းျမတ္တဲ့ မေနာကံႏွင့္ ကာယကံတို႔ ရွိဖို႔ႏွင့္ ၄င္းတို႔ကို အၿမဲပဲ ႀကိဳးစား ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ဖို႔က အေရးႀကီးတယ္လို႔ အျမဲတမ္း ယုံၾကည္ပါတယ္။ သူမရဲ႕ အတိတ္က ေကာင္းတဲ့ စိတ္အေလ့အက်င့္ (ကံ)ေတြက ပစၥဳပၸန္မွာလည္း သူမမွာ ေကာင္းတဲ့ စိတ္အေလ့အက်င့္ေတြ ရွိတယ္လို႔ အဓိပၸါယ္ရၿပီး အျပန္အားျဖင့္ ဒီအက်င့္ေတြက အနာဂတ္မွာလည္းပဲ ေကာင္းတဲ့ စိတ္အေလ့အက်င့္ေတြ ရွိလိမ့္မယ္ဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ အမ်ားႀကီးရွိေအာင္ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီစိတ္အက်င့္ေတြကပဲ ဒုကၡကုိ ေသးႏိုင္သမွ် ေသးငယ္ေစတဲ့ အျပင္ ကေလးဖခင္ရဲ႕ ေစာင့္ေရွာက္ ခံရမႈကိုလည္း ျဖစ္ေစခဲ့တာပါ။ တစ္နည္း ေျပာရမယ္ ဆိုလွ်င္ေတာ့ သူမရဲ႕ အတိတ္ကံေတြက ခုပစၥဳပၸန္မွာ ေကာင္းက်ိဳး ေပးတာပါပဲ။

ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ အလိုအရေတာ့ ဆူနာမီရဲ႕ သားေကာင္ေတြ ခံစားခဲ့ရတဲ့ ကာယိက ဒုကၡဟာ သဘာဝ အေၾကာင္းတရား အမ်ိဳးမ်ိဳးရဲ႕ အက်ိဳးရလဒ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ သဘာဝ အေၾကာင္းတရားေတြကို သူတို႔ေတြ ဘယ္နည္းဘယ္ပုံ တုန္႔ျပန္ေနၾကတယ္ ဆိုတာကေတာ့ သူတို႔ေတြရဲ႕ ကံပဲျဖစ္ပါတယ္။ ၄င္းတို႔ရဲ႕ ေကာင္းကံ မေကာင္းကံေတြရဲ႕ အက်ိဳးတရားေတြကေတာ့ အနာဂတ္ (ေနာက္ရက္၊ ေနာက္လ၊ ေနာက္ႏွစ္ ဒါမွမဟုတ္ ေနာင္ဘဝလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္) မွာ ၄င္းတို႔ရဲ႕ အက်ိဳးေပး (ဝိပါက္)ေတြ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ အကန္႔အသတ္ရွိတဲ့ ဉာဏ္ပညာႏွင့္ စြမ္းရည္ရွိတဲ့ လူသားမ်ား ျဖစ္လို႔ သဘာဝ အေၾကာင္းတရားမ်ား အေပၚမွာ အကန္႔အသတ္ႏွင့္ပဲ လႊမ္းမိုးႏိုင္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ကြ်ႏ္ုပ္တို႔မွာ အေျခအေနအလုိက္ တုန္႔ျပန္မႈကို ပုံေဖာ္ လႊမ္းမိုးႏိုင္တဲ့ စြမ္းရည္ တကယ္ ရွိပါတယ္။ ကြ်ႏ္ုပ္တုိ႔ရဲ႕ စိတ္ေတြကို ေကာင္းျမတ္တဲ့ နည္းေတြႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးပြားလာေအာင္ အားမထုတ္ၾကဘူးဆိုလွ်င္ ေမွ်ာ္လင့္လည္း မထား၊ ႀကိဳလည္း မႀကိဳဆိုအပ္တဲ့ အေျခအေနေတြရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈကို အနာဂတ္မွာ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ကိုယ္တိုင္ ေတြ႔ျမင္ရႏိုင္ပါတယ္။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ရဲ႕ စိတ္ေတြကို တိုးတက္ ေကာင္းမြန္ေအာင္ အထူးသျဖင့္ တရားဘာဝနာ အားထုတ္ျခင္းျဖင့္ အားထုတ္ၾကလွ်င္ကား ခံႏိုင္ရည္ရွိဖို႔ ပိုမိုေကာင္းမြန္စြာ ျပင္ဆင္ထားရာ ေရာက္ၿပီး အနာဂတ္ေဘးဆိုး အေပၚမွာလည္း ေအာင္ပြဲေတာင္ ဆင္ႏိုင္ပါတယ္။

(ဆူနာမီ)သတင္းကေတာ့ ယင္းႏွစ္ခုလုံးရဲ႕ ဥပမာေတြႏွင့္ ျပည့္လို႔ပါပဲ။ “ေၾကာက္လန္႔ဖြယ္ေကာင္းလွတဲ့ ဒီလိုအေျခအေနမွာ ပူေဆြးေသာက၊ ေၾကာင့္ၾက ဗ်ာပါရႏွင့္ ေၾကာက္ရြံ႕မႈ ကင္းကင္း ဆက္ေနဖို႔ ဘယ္လုိ ျဖစ္ႏိုင္ပါသလဲ”လို႔ လူေတြက ေမးၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခ်ိဳ႕လူေတြက ေနႏိုင္ၾကတယ္ဗ်။ သီရိလကၤာက လူတစ္ေယာက္ဆိုရင္ ဇနီးသည္ေရာ ကေလးႏွစ္ေယာက္ပါ ဆုံးရွဳံးခဲ့ရၿပီး ယူက်ဳံးမရ ျဖစ္ခဲ့ရတာ အမွန္ပါ။ သို႔ေသာ္လည္း လက္ေတြ႔က်င့္ႀကံေနတဲ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနလို႔ ႏွစ္ရက္အၾကာမွာ သူဟာ ပူေဆြးေသာကမွ ျပန္ထေျမာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဆုံးပါးသြားၾကရရွာတဲ့ မိဘႏွစ္ပါးရဲ႕ အနီးမွာ ငတ္ျပတ္ ငိုယုိေနၾကရွာတဲ့ ကေလးႏွစ္ေယာက္ကို ေတြ႔တဲ့ အခ်ိန္မွာေပါ့။ သူက ကေလးေတြကို ေမြးစားဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ ၾကည့္ရတာကေတာ့ တစ္ျခားလူေတြလည္း ဒီ ကေလး ႏွစ္ေယာက္ကို ျမင္ၾကၿပီးျဖစ္မွာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဘာမွ် မကူညီခဲ့ၾကပါဘူး။ အဲဒီလူကို ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းခန္းလုပ္ေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ေမြးစား ကေလးႏွစ္ေယာက္က သူ႔ဘဝကို အဓိပၸါယ္သစ္ ေပးၿပီး အခက္အခဲေတြ ရွိေပမဲ့လည္း ဆက္ေလွ်ာက္ဖုိ႔ စြမ္းအားေတြ ေပးတယ္လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။ ခုိးဆိုး လုယက္ တိုက္ခိုက္ဖို႔ရာ ပြဲလန္႔ဖ်ာခင္းၾကတဲ့ လူေတြရဲ႕ အျခား ျဖစ္ရပ္ေတြကိုလည္း ဖတ္ၾကရပါတယ္။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ အသီးသီးဟာ လုပ္ေနက် လုပ္နည္းလုပ္ဟန္အတိုင္း လုပ္ဖို႔ ေရြးခ်ယ္ၾကတယ္။ အဲဒီ လုပ္ရပ္ႏွင့္ ေလွ်ာ္ညီတဲ့ အက်ိဳးတရားေတြကိုပဲ ခံစားၾကရပါလိမ့္မယ္။ 

မွတ္ခ်က္။ ပထမဆုံး ဓာတ္ပုံကို http://pictures.smashits.com/tsunami-pictures-in-japan.html မွ ယူၿပီး က်န္ပုံမ်ားကို http://www.demowaiyan.co.cc/ မွ ယူထားပါေၾကာင္း။ 

အခက္အခဲမ်ားကို ေအာင္ျမင္ေက်ာ္လႊားနည္း (၁၄)

နတ္ျပည္ကိုေရာ ငရဲကိုပါ ဒီေလာကမွာပဲ သင္ ဖန္တီးတာပါ

ဒီကမၻာေလာကၾကီးမွာ သင္ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေနခ်င္တယ္ဆိုလွ်င္ တစ္ျခား လူေတြကိုလည္း ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေနခြင့္ေပးပါ။ ဒီကမၻာၾကီးဟာ အသက္ရွင္ ေနထိုင္ဖို႔ ထိုက္တန္တဲ့ ေနရာအျဖစ္ သင္ လုပ္ႏိုင္ေစဖို႔ပါ။ ဒီ ေကာင္ျမတ္တဲ့ စည္းကမ္း ဥပေဒေတြႏွင့္ အညီ ေနထိုင္ဖို႔ သင္ မညွိမခ်င္း ဒီကမၻာမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို သင္ မေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ပါဘူး။ ဆုေတာင္းေနရုံႏွင့္ေတာ့ ဘုရားသခင္ထံေတာ္ကေန ေပ်ာ္ရႊင္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို ရဖို႔ မေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ပါဘူး။ 

လူသားဂုဏ္သိကၡာကို ျမွင့္တင္ေပးျခင္းအားျဖင့္ က်င့္ဝတ္ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းေတြႏွင့္ အညီ ျပဳမူလွ်င္ ဤ မ်က္ေမွာက္ ဘဝမွာတင္ သင့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ေကာင္းကင္ဘုံကို ဖန္တီးႏိုင္ပါတယ္။ တန္ဖိုးရွိတဲ့ လူ႔ဘဝကို အလြဲသုံးစား လုပ္မယ္ ဆိုလွ်င္ေတာ့ ဤ ကမၻာေျမေပၚမွာတင္ ငရဲမီးကိုလည္း သင္ ဖန္တီးႏိုင္ပါတယ္။ အႏၱာရာယ္ကင္းၿပီး ေလးစားဖြယ္ရာ လူ႔ဘဝကို ေနထိုင္ဖို႔ လူတိုင္း ၾကိဳးစားၾကမည္ ဆိုလွ်င္ လူအခ်ိဳ႕ ေသၿပီးသည့္ေနာက္မွ ရရွိဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကတဲ့ နတ္ခ်မ္းသာထက္ ပိုေကာင္းတဲ့ တကယ့္ နတ္ခ်မ္းသာကို လူသားေတြ သုံးေဆာင္ ခံစားႏိုင္ၾကမွာပါ။ 

သုစရိုက္တရားအတြက္ ဆုခ်ဖို႔ သို႔မဟုတ္ ဒုစရုိက္တရားအတြက္ အျပစ္ေပးဖို႔ရာ အျခား တစ္ေနရာမွာ ေကာင္းကင္ဘုံ (နတ္ျပည္) ဖန္ဆင္းဖို႔ မလုိအပ္ပါဘူး။ ကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာတရားကို ထည့္သြင္းစဉ္းစားစရာ မလိုပဲ ေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈေတြဟာ ဒီဘဝမွာတင္ ေရွာင္လႊဲလို႔ မရတဲ့ အက်ိဳးတရားေတြ ရွိပါတယ္။ သတၱဝါအားလုံး အေပၚမွာ သနားၾကင္နာျခင္းသည္သာ ေကာင္းကင္ဘုံ (နတ္ျပည္)ကို ဖန္တီးဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္းျဖစ္ပါတယ္။ သည္းခံမႈ၊ ကရုဏာတရားႏွင့္ အျခားသူမ်ားရဲ႕ တိုးတက္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို အေလးထားမႈတို႔ကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ျခင္းျဖင့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းႏွင့္ လူသားရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးအတြက္ စြဲမက္စရာ ေကာင္းလွၿပီး ေတာက္ပတဲ့ စံႏႈန္း ရွိေအာင္လုပ္လုိ႔ ရပါတယ္။ အထင္ကရ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးေတြက ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ကို လမ္းျပၿပီး ျဖစ္တဲ့အတြက္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္အျဖစ္ ဒီအဆင့္ကို ကြ်ႏ္ုပ္တုိ႔ တက္လွမ္းခဲ့ၾကတာပါ။ က်င့္ဝတ္အရ အျခားသူမ်ားကို ကူညီျခင္းျဖင့္ သင့္ကိုယ္သင္ ကူညီရာ ေရာက္သလို က်င့္ဝတ္အရ သင့္ကိုယ္သင္ ကူညီျခင္းျဖင့္လည္း အျခားသူမ်ားကို ကူညီရာ ေရာက္ပါတယ္။

ဘုန္းဉာဏ္