၁။
သူတည္းတစ္ေယာက္
ေကာင္းဖို႔ေရာက္မူ၊
သူတစ္ေယာက္မွာ၊
ပ်က္လင့္ကာသာ၊
ဓမၼတာတည္း။
၂။
ေရႊအိမ္နန္းႏွင့္၊
ၾကငွန္းလည္းခံ၊
မတ္ေပါင္းရံလ်က္၊
ေပ်ာ္စံရိပ္ျငိမ္၊
စည္းစိမ္မကြာ၊
မင္းခ်မ္းသာကား၊
သမုဒၵရာ၊
ေရမ်က္ႏွာထက္၊
ခဏတက္္သည့္၊
ေရပြက္ပမာ၊
တစ္သက္လ်ာတည္း။
၃။
ႀကင္နာသနား၊
ငါ့အားမသတ္၊
ယခုလႊတ္လည္း၊
မလြတ္ၾကမၼာ၊
လူတကာတို႔၊
ခႏၶာခိုင္က်ည္၊
အတည္ မၿမဲ၊
ေဖါက္လႊဲတတ္သည္၊
မခၽြတ္စသာ၊
သတၱဝါတည္း။
၄။
ရွိခိုး ေကာ္ေရာ္၊
ပူေဇာ္အကၽြန္၊
ပန္းခဲ့တံု၏၊
ခိုက္ၾကံဳ ဝိပါက္၊
သံသာစက္၌၊
ၾကိဳက္လတ္တံုမူ၊
တုံ႔မယူလို၊
ၾကည္ညိဳစိတ္သန္၊
သခင္မြန္ကို၊
ခ်န္ဘိစင္စစ္၊
အျပစ္မ့ဲေရး၊
ခြင့္လွ်င္ေပး၏၊
ေသြးသည္ အနိစၥာ၊
ငါ့ခႏၶာတည္း။
(မွန္နန္း မဟာရာဇဝင္ေတာ္ၾကီး၊ ပထမတြဲ၊ ျပန္ၾကားေရး ဝန္ၾကီး႒ာန၊ ၁၉၉၂-ပထမအၾကိမ္၊ စာ-၃၁၆)
1 comment:
အမ်က္ေျဖလကၤာေလးပိုဒ္အစမွာ သူတည္းတေယာက္ ေကာင္းဘို႔ေရာက္မူ၊ တေယာက္သူမွာ ပ်က္လင့္ကာသာ ဓမၼတာတည္းလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ေတြမဟုတ္ပါ။
Post a Comment