 |
| မဟာရ႒ာဘိသာမဂၢီ ေစတီေတာ္ႏွင့္ ျပည္မေတာင္တန္း ပူးေပါင္းေရးစာခ်ဳပ္ ေက်ာက္တိုင္ |
မႏွစ္က (၂၀၁၀) က ပင္လုံကို အလည္ေရာက္ခဲ့တယ္။ ထီတေမာင္းရြာကအျပန္မွာ ေနာင္တရားဆိုတဲ့ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးကေန ေတာင္ၾကီး၊ အဲဒီကမွ ပင္လုံကို သြားခဲ့တာပါ။ ေမလ (၂၉) ရက္ေန႔မွာ ပင္လုံကို ေရာက္ၿပီး၊ ဂြ်န္လ (၂) ရက္ေန႔မွာ ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ ေဒသခံ ဦးဇင္းတစ္ပါးႏွင့္ လုိက္သြားျဖစ္ခဲ့တာပါ။ တစ္ခါမွ ေသခ်ာမျမင္ဖူးေသးတဲ့ ျပည္မ ေတာင္တန္း ပူးေပါင္းေရး ေက်ာက္တိုင္ကို ျမင္ခ်င္တာကလဲ သြားလည္ခ်င္တာရဲ႕ အေၾကာင္းေတြထဲက တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီခရီးက မွတ္မိတာေလးေတြကို ဓာတ္ပုံေလးေတြႏွင့္ တြဲ၊ ပင္လုံ စာခ်ဳပ္အေၾကာင္း နဲနဲျဖည့္ၿပီး မွတ္တမ္းတင္ထား လိုက္ပါတယ္။
 |
| ပင္လုံၿမိဳ႕ (31st May 2010) |
ပင္လုံက လိြဳင္လင္ၿမိဳ႕နယ္ထဲက ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ပါ။ ေတာင္ၾကီးၿမိဳ႕မွ (၆၄) မိုင္ ကြာေဝးၿပီး လိြဳင္လင္ၿမိဳ႕ႏွင့္ေတာ့ (၆) မိုင္သာ ေဝးပါတယ္။ ေတာင္ပတ္လည္ ကာရံဝိုင္းထားတဲ့ ဒီၿမိဳ႕ေလးက ေနခ်င္စဖြယ္ပါ။ ရွမ္း၊ ပအိုဝ္း၊ ဗမာ၊ ဓႏု၊ ပေလာင္၊ တရုပ္၊ ေတာင္ရိုး၊ ရွမ္းတရုပ္၊ ယင္း (ယန္)၊ ယင္းနက္စတဲ့ လူမ်ိဳးေပါင္းစုံေနထိုင္ၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီထဲက ယင္းနက္လူမ်ိဳး ဆုိတာကိုေတာ့ ၾကားဖူးၾကသူ နည္းမယ္ထင္ပါတယ္။
ေတာင္ေပၚေဒသမွာပဲ ေနေနၾကတဲ့ ယင္းနက္ေတြက သူတို႔ဘာသာ စကားပဲ ေျပာဆိုၾကၿပီး သူတို႔အဝတ္ သူတို႔ ယက္လုပ္ ဝတ္ဆင္ၾကဆဲ ျဖစ္တယ္လို႔ ေဒသခံတစ္ေယာက္က ရွင္းျပပါတယ္။ ပင္လုံႏွင့္ နီးတဲ့ အခ်ဳိ႕ယင္းနက္လူမ်ိဳး (ဥပမာ က်ဴယုံရြာသူ ရြာသား) ေတြက ရွမ္းစကားကို သင္လာၾက ေျပာလာၾကၿပီး အဝတ္အစားလည္း ရွမ္းလိုပဲ ဝတ္ဆင္လာၾကတယ္လို႔ သူက ဆက္ရွင္းျပတယ္။
 |
| မဟာရ႒ာဘိ သာမဂၢီေစတီေတာ္ၾကီးရဲ႕ အေနာက္ဘက္ျခမ္းက ျမင္ရတဲ့ ပင္လုံၿမိဳ႕ |
ပင္လုံက အခ်ိဳ႕လမ္းနာမည္ေတြက စိတ္ဝင္စားဖြယ္ရာပါ။ ၿမိဳ႕ဂိတ္ကေန ဝင္သြားလို႔ရွိရင္ စစ္စံထြန္းလမ္း၊ သခင္ျမလမ္း၊ ဦးဘခ်ိဳလမ္း၊ မန္း ဘခိုင္လမ္း၊ ဦးဘဝင္းလမ္းတို႔ကို အစဥ္အတိုင္းေတြ႔ရမွာပါ။ က်ဆုံးသြားတဲ့ အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္ၾကီး အခ်ိဳ႕ရဲ႕ နာမည္ေတြကို ဂုဏ္ျပဳၿပီး မည့္ထားတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး ခင္ညြန္႔ အာဏာရွိစဥ္က လုပ္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အဲဒီ လမ္းနာမည္ေတြကို ျမင္ရတာ ၾကည္ႏူးမိပါတယ္။
ပင္လုံဟာ ခုထိလဲ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ သမိုင္းအတြက္ေတာ့ သူက အေရးပါပါတယ္။ ျပည္မ ေတာင္တန္း ပူးေပါင္းေရး အတြက္ အစည္းအေဝးကို ပင္လုံမွာ ၁၉၄၆ ခု မတ္လ (၁) ရက္ေန႔မွ (၁၂)ရက္ေန႔ အထိ က်င္းပခဲ့ၾကတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႔ဟာ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ၿဗိတ်သွ် အစိုးရႏွင့္ ‘ေအာင္ဆန္း - အက္တလီ’ စာခ်ဳပ္ကို ၁၉၄၇ ခု၊ ဇန္နဝါရီလ (၂၇) ရက္ေန႔တြမွာ ခ်ဳပ္ဆိုႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီစာခ်ဳပ္ရဲ႕ အပိုဒ္ (၃)၊ (ဂ) မွာ “ေတာင္တန္းေဒသ ျပည္နယ္မ်ား အတြက္မူ သက္ဆိုင္ရာ လူမ်ိဳးစု ေခါင္းေဆာင္မ်ား ကိုယ္တိုင္က ဗမာျပည္မႏွင့္အတူ လြတ္လပ္ေရး ရယူကာ ‘ယူနီယံ’ေခၚ ျပည္ေထာင္စု ပုံစံျဖင့္ ေနလိုေၾကာင္း အခုိင္အမာ စာခ်ဳပ္တစ္ခု လက္မွတ္ေရးထိုး ခ်ဳပ္ဆိုေပးၾကရမည္” လိ႔ု ၿဗိတိသွ် အစိုးရက ထည့္သြင္းခဲ့တယ္။ ဒီအတြက္ အစည္းအေဝး က်င္းပဖို႔ လိုလာပါတယ္။
အဲဒီ လိုအပ္လာတဲ့ အစည္း အေဝးကို ေခါင္းေဆာင္ေတြ ပင္လုံမွာ က်င္းပခ့ဲၾကတာပါ။ ၁၉၄၇ ခု ေဖေဖာ္ဝါရီလ (၃)ရက္ ေန႔မွာ စၿပီး က်င္းပခဲ့ၾကပါတယ္တဲ့။ ေဖာ္ေဖာ္ဝါရီလ (၁၁) ရက္ေန႔တြမွာ က်င္းပတဲ့ အစည္းအေဝးကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတက္ေရာက္ကာ “ျပည္နယ္မ်ားႏွင့္ ျပည္မ ပူးေပါင္းကာ ျပည္ေထာင္စု အသြင္ျဖင့္ လြတ္လပ္ေရး ရယူျခင္းသည္သာ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေၾကာင္း” ရွင္းလင္း ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။
 |
| ျပည္မ ေတာင္တန္း ပူးေပါင္းေရး စာခ်ဳပ္ေက်ာက္တိုင္ |
ရွင္းလင္းခ်က္ကို အားလုံး သေဘာေပါက္ နားလည္ၾကၿပီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုလဲ ယုံၾကည္ ၾကတာေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုမူကို လက္ခံၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ (၁၂) ရက္ေန႔၊ နံနက္ (၁၀) နာရီမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အမွဴးျပဳတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ (၂၃) ဦးဟာ ျပည္ေထာင္စုပုံစံ လြတ္လပ္ေရး အတြက္ ပင္လုံ ညီညြတ္ေရး စာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ၾကပါတယ္တဲ့။ အဲဒီအတြက္ “ျပည္မ ေတာင္တန္း ပူးေပါင္းေရးစာခ်ဳပ္ ေက်ာက္တိုင္”ကို စိုက္ထူခဲ့ၾကတာပါ။ ဒီစာခ်ဳပ္ကိုပဲ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ျပည္ေထာင္စုေန႔ ျဖစ္ေပၚလာတာလဲ ျဖစ္ပါတယ္။
