ဆူနာမီအေပၚ ဗုဒၶဘာသာဝင္ တစ္ဦး၏ အျမင္ (အပိုင္း ၂)

၂၀၁၁ ခု မတ္လအတြင္းက ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ဂ်ပန္ ဆူနာမီ

 စကၤာပူ ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္က ကပ္ေဘးႀကီးအေၾကာင္း ၾကားရတဲ့အခါ သူ႔ ဗင္ကားေပၚကို (ပစၥည္းေတြ) တင္ၿပီး ဒုကၡေရာက္ေနသူေတြကို အစားအေသာက္ႏွင့္ ေရေတြ ေပးေဝမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ႏွင့္ ထုိင္းႏိုင္ငံကို ေမာင္းထြက္သြားတယ္။ ဝမ္းနည္းစရာ ေကာင္းတာက လမ္းမွာ ကားဘီးေခ်ာ္ၿပီး ကြယ္လြန္သြားပါတယ္။ “သူ႔ လုပ္ရပ္ (ကံ)ေတြ ေကာင္းပါလွ်က္ႏွင့္ သူ ဘာလို႔ ဒုကၡေရာက္ရတာလဲ” လုိ႔ လူေတြက ေမးၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလို ေမးခြန္းမ်ိဳးက သဘာဝ ေၾကာင္းက်ိဳးတရားႏွင့္ ကမၼေၾကာင္းက်ိဳးတရားၾကားမွာ ဇေဝဇဝါ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာကို ျပတာပါပဲ။ 

တစ္ျခားလူေတြ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ အေပၚ ဒီလူရဲ႕ လွ်င္ျမန္ၿပီး လက္ေတြ႔က်တဲ့ တုန္႔ျပန္မႈဟာ ကရုဏာတရားႀကီးမားတာကို ျပသၿပီး ေနာက္ဘဝမွာေတာ့ အလြန္ေကာင္းတဲ့ အက်ိဳးတရား ရပါလိမ့္မယ္။ သူ႔ရဲ႕ မေတာ္တဆမႈကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ေကာင္းကံ ဆိုးကံေတြႏွင့္ ဘာမွ် မပတ္သက္ပါဘူး။ ဒီျဖစ္မႈဟာ သဘာဝ ေၾကာင္းက်ိဳးတရားရဲ႕ ရလဒ္ တစ္ခုပါ။ အခိုက္အတန္႔ အာရုံစူးစိုက္မႈ လြတ္သြားတာ၊ ဘရိတ္မေကာင္းတာ၊ မိုးေၾကာင့္ လမ္းေခ်ာေနတာ စသည္ျဖင့္ေပါ့ဗ်ာ။ ေကာင္းျမတ္မႈက သဘာဝ အေၾကာင္းတရားေတြေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ေတြ ဒုကၡမေရာက္ရေတာ့ဘူးလို႔ ဆိုလိုတာ မဟုတ္ပါဘူး။ (ေကာင္းျမတ္မႈက) သဘာဝ အေၾကာင္းတရားေတြေၾကာင့္ ဒုကၡ ေရာက္ရတဲ့ အခါမွာ ဒုကၡ ပိုျဖစ္ေစမည့္ အႏၱရာယ္ရွိသည့္ နည္းလမ္းေတြႏွင့္ တုန္႔ျပန္မိႏိုင္ေျခ နည္းပါးေစပါလိမ့္မယ္။

ခရီးသည္ ရာေပါင္းမ်ားစြာ ပါသြားသည့္ က်ည္ဆန္ ရထားႏွစ္စင္းကို လုိက္ရွာေနၾကသည့္ ေစတနာ့ ဝန္ထမ္းမ်ား

 တစ္ခ်ိဳ႕ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြကေတာ့ ဆူနာမီေၾကာင့္ ျဖစ္ရတဲ့ ေသဆုံး ထိခိုက္ဒဏ္ရာ ရတာေတြဟာ ဒီလူေတြရဲ႕ အတိတ္က မေကာင္းတဲ့ ကံေတြေၾကာင့္လို႔ ေျပာေကာင္း ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဗုဒၶေဟာၾကားေတာ္မူခ်က္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ပါတယ္လို႔ ဒီေနရာမွာ ထုတ္ေျပာဖို႔ မလိုအပ္ေတာ့သေလာက္ပါပဲ။ ေဒဝဒဟ သုတ္ေတာ္ (မ၊ ၂၊ ၂၁၄ ႏွင့္ အံ၊ ၁၊ ၁၇၃) မွာ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ ေတြ႔ႀကဳံခံစားရသမွ် ကံေၾကာင့္လို႔ ယုံၾကည္မႈ (သဗၺံ တံ ပုေဗၺကတေဟတု)သည္ မွားယြင္းသည့္ အျမင္ (မိစၦာဒိ႒ိ) ျဖစ္တယ္လို႔ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ ေဟာေတာ္မူပါတယ္။ သီဝကသုတ္ေတာ္ (သံ၊ ၄၊ ၂၂၈) မွာေတာ့ တစ္ခါတစ္ရံ ခံစားၾကရတဲ့ ဒုကၡသည္ ကံေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္သလို ဖ်ားနာျခင္းေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ရာသီဥတုေၾကာင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သတိေမ့ေလွ်ာ့မႈေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ျပင္ပအေၾကာင္းတရားေၾကာင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း (ၾသပကၠမိကာနိ) ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ေဟာေတာ္မူပါတယ္။ ဆူနာမီဟာ ဒီ အေၾကာင္းတရားေတြ အနက္ တတိယႏွင့္ ေနာက္ဆုံး အေၾကာင္းတရားေတြရဲ႕ အေကာင္းဆုံး ဥပမာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေကာင္းတဲ့ ကံျဖစ္ျဖစ္၊ မေကာင္းတဲ့ ကံျဖစ္ျဖစ္၊ ကံတရား အားလုံးမွာ အက်ိဳးတရားတစ္ခုကေတာ့ တပ္အပ္ေသခ်ာ ရွိပါတယ္။ သို႔ေသာ္ အက်ိဳးတရား မွန္သမွ်ကေတာ့ ကံေၾကာင့္ မဟုတ္ပါဘူး။

သဘာဝကပ္ေဘးႀကီးေၾကာင့္ အိမ္ျပန္မရေသးသူေတြ Haneda ေလဆိပ္မွာ အိပ္စက္ေနၾကရစဉ္

ဒီ ကပ္ေဘးထဲ မပါဝင္ၾကရေလာက္ေအာင္ ကံေကာင္းၾကတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကေကာ ဘယ္လိုပါလဲ။ ဗုဒၶရဲ႕ ကမၼေဒသနာေတာ္က ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္ ဘယ္လို ဆက္စပ္ႏိုင္ပါသလဲ။ အထက္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသားႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးလိုပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဆူနာမီ အေပၚ တုန္႔ျပန္မႈေတြက ကုသိုလ္လည္း ျဖစ္ႏိုင္သလို အကုသိုလ္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ဟာ ေၾကကြဲဖြယ္ အေၾကာင္းကို ဖတ္ၾကည့္၊ ပခုံးေလးတြန္႔ၿပီး အားကစားအေၾကာင္းပါတဲ့ စာမ်က္ႏွာကို လွန္လိုက္ေကာင္း လွန္လိုက္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒုကၡသည္ေတြ အတြက္ အလွဴခံတဲ့ အခါမွာေတာ့ ဒီအပတ္ သူ ေငြျပတ္ေနပါတယ္ဆိုၿပီး တစ္ခုခု လွဴဖို႔ ျငင္းႏိုင္ပါတယ္။ သို႔မဟုတ္ လွဴေတာ့ လွဴၿပီး အခ်ီးမြမ္းခံရဖို႔ျဖစ္ေစ၊ ေတာ္တယ္လို႔ အျမင္ခံရဖို႔ျဖစ္ေစ လူတကာကို လွည့္လည္ ေျပာေနႏိုင္ပါတယ္။ သူ ျပဳလုပ္ေနက် ပုံစံကေန ခဲြထြက္ၿပီး ျပဳမူေဆာင္ရြက္ဖို႔ အခြင့္အေရးတစ္ရပ္ ေပးအပ္တာ ခံရလွ်က္သားႏွင့္ အဲဒီ အခြင့္အေရးကို ရယူဖို႔ ပ်က္ကြက္ခဲ့တယ္။ ရင့္က်က္ဖို႔အတြက္ျဖစ္ေစ၊ ေျပာင္းလဲဖို႔ ျဖစ္ေစ သူ ဆုံးရွံဳခဲ့ၿပီး သူ႔ရဲ႕ အက်င့္ေဟာင္းေတြျဖစ္တဲ့ အေတြးအျမင္ ေခါင္းပါးမႈ၊ ေလာဘ၊  မာနႀကီးမႈႏွင့္ အၾကင္နာကင္းမႈတို႔ရဲ႕ ေခၚေဆာင္မႈကို သူ႔ကိုယ္သူ အသာတၾကည္ပဲ ခြင့္ျပဳခဲ့တယ္။ 

စာနာစိတ္ အေတာ္ေလးကင္းၿပီး သူ႔ကိုယ္သူပဲ စိတ္ဝင္စားတဲ့သူလို႔ ဆိုၾကပါစို႔။ ဒါေပမဲ့ ရုပ္ျမင္သံၾကားမွာ ဆူနာမီ ဒုကၡသည္ေတြကို ျမင္လိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ရုတ္တရက္ သူ ကရုဏာစိတ္ျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒီေနာက္ အတိတ္မွာ အၿမဲ လုပ္ေနက်အတိုင္း ရိပ္ခနဲေပၚလာတဲ့ ဒီ ကရုဏာစိတ္ကို ဥေပကၡာျပဳပစ္လိုက္မည့္ အစား တစ္ခုခု လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ ၾကက္ေျခနီအဖြ႔ဲထံ သြားၿပီး တကယ္ ရက္ေရာတဲ့ အလွဴတစ္ခုကို လုပ္ပါတယ္။ ေစတနာရွင္ လုပ္အားေပး ေခၚေနတဲ့ သေကၤတကို ျမင္လိုက္ရၿပီး စိတ္ကူးရလွွ်င္ ရျခင္း စာရင္းသြင္းတယ္။ ဒါ့အျပင္ ေနာက္ သတင္းပတ္ အေတာ္ၾကာေအာင္ပဲ အလွဴခံတာတို႔၊ အျခားနည္းလမ္းေတြႏွင့္ လိုက္ကူညီတာေတြ လုပ္ရင္း ကိုင္ရင္းႏွင့္ သူ႔ အားလပ္ခ်ိန္ေတြ အားလုံးကို အသုံုးျပဳပါတယ္။ 

အဲဒီလို လုပ္ျခင္းရဲ႕ ရလဒ္ကေတာ့ အတၱႀကီးတဲ့ အေလ့အက်င့္ေတြကို အားနည္း ခ်ိနဲ႔ေစခဲ့ၿပီး ေကာင္းတဲ့ စိတ္ထားေတြကို သန္မာႀကီးထြားေစခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိ ရင့္က်က္ၿပီး ေျပာင္းလဲခဲ့ပါၿပီ။ အနာဂတ္မွာ အခြင့္အေရး ရေလတိုင္း ခုလို အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ နည္းႏွင့္ပဲ ဆက္ျပဳလုပ္သြားလွ်င္ တစ္ေျဖးေျဖးႏွင့္ ပိုမို ႏွစ္သက္စရာေကာင္းတဲ့သူ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ ဒါ့အျပင္ အမ်ားႀကီး ပိုမို ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့တဲ့သူလည္း ျဖစ္လာမွာပဲေလ။ ဒီလိုမ်ိဳးနည္းႏွင့္ ဆူနာမီလို ေၾကကြဲဝမ္းနည္းဖြယ္ ျဖစ္ရပ္မွာေတာင္ တကယ္ေတာ့ ေကာင္းတဲ့ဘက္ တစ္ခုေတာ့ ရွိပါတယ္။ 

ပထမဦးဆုံးက ဒါနႏွင့္ ေမတၱာ ေစတနာေတြကို ျဖစ္ထြန္းဖို႔ အခြင့္အေရး တစ္ရပ္ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒုတိယ အေနႏွင့္ကေတာ့ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ေတြ အားလုံး ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ တရားေတာ္ျဖစ္တဲ့ သခၤါရေလာကႀကီးမွာ ေနရတဲ့ ဘဝဟာ ေက်နပ္ႏွစ္သက္ဖြယ္ရာ မရွိပါတကား ဆိုတဲ့ ဒုကၡသစၥာတရားကို ဆင္ျခင္ သုံးသပ္ဖို႔ အခြင့္အေရး တစ္ရပ္ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီလို ဆင္ျခင္သုံးသပ္မႈက ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ကို မိမိဘာသာ ေက်နပ္ အားရေနမႈကေန ႏိုးထေစႏိုင္ၿပီး ဘဝဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ သက္ေတာင့္သက္သာ ရွိေနပါေစ၊ အခ်ိန္မေရြး ေျပာင္းလဲႏိုင္ပါလားလို႔လည္း သတိတရား ရေစႏိုင္ပါတယ္။ ဒါက ေပါ့ပ်က္ပ်က္ ေလာကီအာရုံ လိုက္စားမႈေတြကေန အဓိပၸါယ္ျပည့္ဝတဲ့ ေလာကုတၱရာ ပန္းတိုင္ေတြဆီ ေျခဦးလွည့္ဖို႔ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ကို ကူညီႏိုင္ပါတယ္ဗ်ာ။

မွတ္ခ်က္။ ေအာက္ဆုံး ဓာတ္ပုံကို https://mail.google.com/mail/?shva=1#inbox/12f15bb14fa9ac5e မွ ယူထားၿပီး က်န္ပုံမ်ားကို http://www.mmdailynews.com/viewnews.php?id=455 မွ ယူၿပီး (ျဖည့္စြက္) တင္ျပထား ပါသည္။

မူရင္း (အဂၤလိပ္လို) ဖတ္ရွဳလိုသူမ်ား http://sdhammika.blogspot.com/2011/03/tsunami-buddhist-view.html တြင္ ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါတယ္။