ဆရာေတာ္ အရွင္ ဇနကာဘိဝံသ၏ တစ္ဘဝ သံသရာ စာအုပ္မွ လကၤာေကာက္ႏႈတ္ခ်က္မ်ား

ဒီတစ္ပတ္မွာေတာ့ စာေရးသူ အလုပ္နည္းနည္း ရွဳပ္ေနပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ပိုၿပီး ရွဳပ္ေနတာပါ။ ဖတ္ရ၊ မွတ္ရ၊ ၿပီးေတာ့ ေရးရမွာေတြႏွင့္ ရွဳပ္ေနပါတယ္။ အဲဒါေတြေၾကာင့္ပဲ အနားရတဲ့ အခ်ိန္မွာလည္း ဘေလာ့ဂ္အတြက္ မေရးႏိုင္ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ စာလာဖတ္ၾကသူေတြကိုလည္း အသစ္မတင္လို႔ စိတ္ပ်က္တာမ်ိဳး မျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူး။ ဖတ္စရာ တစ္ခုခု တင္ေပးခ်င္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘာတင္ေပးရပါမလဲလုိ႔ စဉ္းစားမိေတာ့ ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိဝံသရဲ႕ တစ္ဘဝသံသရာ စာအုပ္ထဲက ေကာက္ႏႈတ္ မွတ္သားထားတဲ့ ကဗ်ာ လကၤာေတြကို သတိယပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဒီစာအုပ္ကို ခရီးသြားရင္း ေတြ႔တဲ့အခ်ိန္ ကြက္တိကြက္ၾကား ဖတ္ၿပီး မွတ္ခဲ့တာမို႔ သိပ္ အမ်ားႀကီး မဟုတ္သလို အစီအစဉ္လည္း မက်ပါဘူး။ တကယ္က ဒီစာအုပ္က အႀကိမ္ႀကိမ္ ဖတ္ မွတ္သင့္တဲ့ စာအုပ္ပါ။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ ရွင္၊ ရဟန္းေတြ အတြက္ေပါ့။ ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ ျပန္လည္း မဖတ္ႏိုင္ေသးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေရးမွတ္ခဲ့ဘူးတာေတြထဲက အခ်ိဳ႕ကို တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။

၁။ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္ကို သဗၺညုတ ဉာဏ္ေတာ္ရွင္လို႔ ယုံၾကည္ၾက ဂုဏ္ျပဳၾက၊ ပုေဇာ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီဉာဏ္ေတာ္က ဘယ္လိုမ်ိဳးပါလဲ။ သဗၺညုတ ဉာဏ္ေတာ္ႀကီးရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကို ဆရာေတာ္က လကၤာေလးႏွင့္ ရွင္းလင္း ဖြင့္ျပခဲ့ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဒီလကၤာကို က်က္မွတ္ၿပီး ဘုရားရွိခိုးတဲ့ အခါ ရြတ္ဆို ပူေဇာ္ၾကပါတယ္။ စာဖတ္သူလည္း ဘုရားရွင္ကို အာရုံျပဳၿပီး ဒီလကၤာကို ဖတ္ၾကည့္ပါလား။

သဗၺညုတ ဉာဏ္ေတာ္ အစြမ္း သုံပါး

(က) 

သိရန္မွန္က မက်န္ရေအာင္

လုံးဝစုံလင္ အကုန္ျမင္

သဗၺဉ္ဥာဏ္ေတာ္ အစြမ္းတည္း။

(ခ) 

သိသည့္တရား မ်ားအျပား၌

ေဟာထားစဖြယ္ နည္းသြယ္သြယ္ကို

ခ်ယ္လွယ္စုံလင္ အကုန္ျမင္

သဗၺဥ္ဥာဏ္ေတာ္ အစြမ္းတည္း။

 (ဂ)

ကၽြတ္ထိုက္ၾကေပ မ်ားေဝေန၏

ဣေျႏၵစရိုက္ သူ႔အၾကိဳက္ကို

ႏိႈက္ခၽြတ္စုံလင္ အကုန္ျမင္

သဗၺဥ္ဥာဏ္ေတာ္ အစြမ္းတည္း။

ဉာဏ္ေတာ္စြမ္းပကား ဤသုံးပါးေၾကာင့္

အမ်ားေဝေန ကၽြတ္လြတ္ေစဖို႔

မေန မနား သက္ေတာ္အားျဖင့္

ၾကီးမားေလဘိ ရွစ္ဆယ္ျပည့္၍

ပရိနိဗၺာန္ စံသည့္တိုင္ေအာင္ သယ္ယူေဆာင္

ဘုန္းေခါင္ ငါတို႔ဘုရားတည္း။

၂။ ဒုတိယ အေနႏွင့္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ႕ သံေဝဂ လကၤာကို တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဒီလကၤာက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႔ဖူးၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆို အလြတ္ေတာင္ ရြတ္ဆိုႏိုင္ၾကပါတယ္။ သံေဝဂဆိုတာ ပြားသင့္တဲ့ အရာပါ။ အျမဲ မဟုတ္ေတာင္ အလွ်ဉ္းသင့္တဲ့ အခါမွာေပါ့။ ဒါမရွိလွ်င္ မအုိေတာ့မည့္ႏွယ္၊ မနာေတာ့မည့္ ပုံ၊ မေသေတာ့မည့္ ဟန္ႏွင့္ ေမ့ခ်င္တုိင္း ေမ့ေနတတ္ၾကပါတယ္။ (ဘုန္းဉာဏ္ ျဖစ္ေနတာကို ၾကည့္ေျပာတာပါ)။ လယ္တီ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး စကားေတာ္ႏွင့္ ေျပာရလွ်င္ေတာ့ “နင္ ယခု ေမ့ပုံလို၊ ေတြ႔မႀကဳံ စခန္း” ပါပဲ။ ဒါကလည္း ပုထုဇဉ္တို႔ရဲ႕ သဘာဝေပကိုး။ ဒီေတာ့ အက်ိဳးဆက္က “ပါယ္ေလးဝ ေသာကဘုံမွာ၊ ေမ်ာရရုံ ရွိေတာ့ ခမန္း” ေပါ့။

ဒါေၾကာင့္ “မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ဘုရား ေနာက္ဆုံးညြန္ၾကားသြားသည့္ သံေဝဂတရားေတာ္” ကို ဖတ္ၾကည့္ၿပီး သံေဝဂ ပြားမ်ားႀကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။

၁။ ငါတို႔ေနရာ ဤကမၻာ တဏွာအုပ္စုိးသည္။

၂။ တဏွာေစရာ မေနသာ ေဖြရွာဆက္ရသည္။

၃။ ရသည့္ဥစၥာ ခ်စ္သူပါ စြန္႔ခြါသြားရမည္။

၄။ တကယ့္အေရး တကယ့္ေဘး ဘယ္ေသြး ဘယ္သား မကယ္ၿပီ။

၅။ ငါႏွင့္ ရြယ္တူ ငါ့ေအာက္လူ ၾကီးသူေသၾက မ်ားလွၿပီ။

၆။ ခဏမစဲ အိုစျမဲ ကိုယ္လဲ ေသဖက္နီးခဲ့ၿပီ။

၇။ ဇရာမီးေတာင္ ကိုယ္တည္းေလာင္ ေသေအာင္ျမိဳက္ေတာ့သည္။

၈။ မေသရခင္ သြားလမ္းစဉ္ ၾကိဳတင္ ျပင္သင့္ၿပီ။

၉။ ဒါန သီလာ ဘာဝနာ လမ္းသာထြင္လိမ့္မည္။

၁၀။ မဂၢင္ယဉ္ၾကီး အျမန္စီး ခရီးထြက္ေတာ့မည္။

                                                                                                                         

ခု တခါ  ဆရာေတာ္ ဘုရားရဲ႕ အဓိ႒ာန္ႏွင့္ကို ဖတ္ၾကည့္ ၾကည္ညိုၾကရေအာင္လား။ ဆရာေတာ္ဟာ ပိဋကတ္ေတာ္ေတြကို ေန႔မနား ညမအား ပို႔ခ် ေရးသားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ခုိင္ခံ့တဲ့ က်မ္းႀကီးေပါင္း (၇၀) ေက်ာ္ကို ေရးသားသြားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဘဝနတ္ထံ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခါနီး ရက္ပိုင္းေလး အလိုအထိကို စာေရး စာသင္သြားခဲ့တဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးပါ။ ခုဆိုလွ်င္ ဆရာေတာ္ရဲ႕ စာအုပ္ကို မဖတ္ဖူး မေလ့လာဖူးတဲ့ ရွင္ ရဟန္းဆိုတာ မရွိေတာ့ေလာက္ေအာင္ကို သာသနာေတာ္အတြက္ အက်ိဳးျပဳပါတယ္။

ဒီလို ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ အဓိ႒ာန္က

ဗုဒၶျမတ္စြာ   ေလာင္းလ်ာတုန္းက   ေနာက္ဆံုးအထိ  ပါရမီ၊

လူ နတ္မ်ားစြာ   ခ်မ္းသာေရးကို  အသက္ေပး၍  ျပဳခဲ့သည္။

ဗုဒၶျမတ္စြာ   သာသနာအတြက္ေတာ့  ငါပါ အသက္ဆံုးေစမည္၊

ေနာက္မဆုတ္ေပါင္   ခုလိုေတြးလို႕  ကုသိုလ္ေရးမို႕  ၾကိဳးစားမည္။

 (တစ္ဘဝသံသရာ၊ စာ၊ ၃၇၂)

ေကာက္ႏုတ္ခ်က္ အပိုင္း (၂) ကို ဆက္ပါဦးမည္။

ဘုန္းဉာဏ္