သားသား မီးမီးတို႔ အတြက္ လက္ေဆာင္ (၂)

၀၉၊ ၀၃၊ ၂၀၁၁ ေန႔က Tabata Prince က Bone Nyan ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ အေကာင့္မွာ တက္ဂ္ လုပ္လာတာေလးကို ဘာသာျပန္ေပးလိုက္ ပါတယ္။ သူက Jim Rogers ရဲ႕ A Gift To My Children (A Father's Lessons for Life and Investing) မွ အခန္း (၂) ကို ဆက္ၿပီး တက္ဂ္လုပ္လာပါတယ္။ (အခန္း ၁ ကို မတ္လ ၂၆ ရက္ေန႔က ဘာသာျပန္ ေဖာ္ျပၿပီးခဲ့ပါၿပီ)။

စာလာဖတ္သူေတြ စာ အေျပာင္းအလဲ ဖတ္ေစခ်င္တာရယ္၊ အလုပ္ နည္းနည္း ရွဳပ္ေနလို႔ အသစ္ မေရးအားတာရယ္ေၾကာင့္ ဒီမွာ ဆက္တင္လိုက္ပါတယ္။ ဓမၼစာစု အတြက္သာ လာဖတ္တာ ဆိုလွ်င္ေတာ့ ဒီပို႔စ္အတြက္ ဒီမွာတင္ ရပ္လို႔ ရပါၿပီလို႔ အားနားစြာ ေျပာပါရေစ။ ေနာက္ပို႔စ္ေတြ ေရာက္မွပဲ ဓမၼစာေတြ ဆက္ဖတ္ၾကတာေပါ့။

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ 

သမီးရဲ႕ အယူအဆေတြကို တစ္စုံတစ္ေယာက္က ရယ္သြမ္းေသြးတယ္ ဆိုရင္ အဲဒါကို ေအာင္ျမင္ႏိုင္ေျခရွိတဲ့ သေကၤတအျဖစ္ မွတ္ယူလိုက္ပါ။

သမီးရဲ႕ အနီးအနားက လူေတြက အေရးယူ ေဆာင္ရြက္မႈ နည္းလမ္းတစ္ခုကို အားမေပးဘူး ဆိုရင္ ဒါမွမဟုတ္ သမီး လုပ္ကိုင္မည့္ အရာကို ရယ္သြမ္းေသြးၾကတယ္ဆိုလွ်င္ အဲဒါကို ေအာင္ျမင္ႏိုင္ေျခရွိတဲ့ သေကၤတအျဖစ္ မွတ္ယူလိုက္ပါ။ ဒါကို သမီး နားလည္ဖို႔ အေရးၾကီးတယ္။ အမွန္ကေတာ့ အမ်ားလုပ္တာကို လိုက္လုပ္ရုံေလးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ ေအာင္ျမင္မႈရခဲ့တဲ့ လူဆိုတာ တစ္ေယာက္မွ မရွိေသးဘူးကြဲ႔။ ဥပမာအျဖစ္ တရုတ္ျပည္ကိုပဲ ၾကည့္ၾကပါစို႔ကြယ္။ တရုပ္ျပည္ဟာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသင့္တဲ့ တိုင္းျပည္ မဟုတ္ဘူးလို႔ လူေတြက ေျပာေလ့ရွိၿပီး  တကယ္လည္း ဘယ္သူကမွ အဲဒီမွာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံဖို႔ အားမထုတ္ၾကဘူး။ ဒါေပမယ္လို႔ အဲဒီတုန္းကသာ တစ္ေယာက္ေယာက္က ေငြ စိုက္ထည့္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ခုေလာက္ဆို သူတို႔ေတြဟာ ေငြေတြ အမ်ားႀကီး ရၿပီးၾကေရာေပါ့။   

၁၉၈၀ ျပည့္ႏွစ္ေတြမွာ တရုတ္ျပည္ဟာ တကယ္ အလားအလာ ရွိတယ္လို႔ ေဖေဖ သေဘာေပါက္ နားလည္ခဲ့ၿပီး ပါဝင္ခဲ့တယ္။ အဒီတုန္းက ေဖေဖ့နားက လူေတြက “ေဟး ဂ်င္၊ တရုပ္ျပည္က ျပႆနာ မ်ားလြန္းပါတယ္။ ဘာလို႔ ပါရတာလဲ” လို႔ ေျပာၾကတယ္။ ေဖေဖ လုပ္ေနခဲ့တာေတြက စိတ္မမွန္လို႔ လုပ္တာလို႔ လူအမ်ားစုက ေျပာၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ေျပာတာကို ေဖေဖ နားမေထာင္ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီအစား ေဖေဖ့ ဘဝေပးအသိေနာက္ကိုပဲ လိုက္လုပ္ခဲ့တယ္။ ကုမၼဏီအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ပတ္သက္တဲ့ ရႏိုင္သမွ်ေသာ အေထာက္အထားေတြကို ေလ့လာခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္တိုင္ သုေတသနလုပ္ဖို႔ ေနရာမ်ိဳးစုံကို သြားၾကည့္ခဲ့တယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ တရုတ္ျပည္တြင္းမွာ လူေပါင္း ၁. ၃ သန္း အလုပ္လုပ္ေနၾကၿပီး သူတို႔ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံေလ့ ရွိတဲ့ စုေဆာင္းႏႈန္းက သူတို႔ ဝင္ေငြရဲ႕ ၃၅ % ေလာက္ ရွိတယ္ေလ။ ဒီလို ႏိုင္ငံမ်ိဳးက ဘာလို႔ မတိုးတက္ရမွာလဲ။ အထင္ႀကီးေလာက္တဲ့ ဂ်ပန္က ၂၀% ဆိုတဲ့ စုေဆာင္းေငြႏႈန္းထက္ေတာင္ ပိုမ်ားလိုက္ေသး။

 မတူတာကတာ့ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကို ၾကည့္ပါ။ ဒီတိုင္းျပည္မွာ ေငြစုေဆာင္းႏႈန္းက ေဖေဖ ပထမဆုံး ကမၻာလွည့္ခရီး သြားခဲ့စဉ္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ တစ္ဝိုက္က ၄% ေလးပဲ ရွိခဲ့တာ။ ၿပီးေတာ့ ၂% အထိကို က်ဆင္းသြားခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုဟာ အၾကီးအက်ယ္ ဘ႑ာေရး လိုေငြျပမႈ ရွိပါတယ္။ လူေတြက တရုတ္ျပည္က စြန္႔စားလြန္းရာ က်ပါတယ္လို႔ တစ္လြဲ စိတ္ကူးေပါက္တဲ့ သာမန္ အသိေနာက္ လုိက္ေနၾကစဉ္ ေဖေဖကေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ ဘဝေပးအသိေနာက္ လုိက္ၿပီး တရုတ္ျပည္မွာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။ တရုတ္ရဲ႕ တိုးတက္ၾကီးထြားမႈက အေမရိကထက္ အမ်ားၾကီး သာလြန္သြားပါၿပီ။

သမီးဟာ သမီးပဲျဖစ္ပါေစ။

နယ္ပယ္စုံမွာ ေအာင္ျမင္ၿပီး ျဖစ္တဲ့ လူတိုင္းကို ၾကည့္ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ။ သူတို႔ေတြဟာ အႏုပညာရွင္ေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ဂီတသမားေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါမွမဟုတ္လဲ သူတို႔ အသက္ေမြး ဝမ္းေက်ာင္း အလုပ္က ဘာပဲ ျဖစ္ပါေစ၊ သူမ်ားေတြကို ပုံတူကူးခ်ၿပီး ေအာင္ျမင္မႈ ရတဲ့သူ တစ္ေယာက္မွ မရွိဘူး။ သူမ်ား လုပ္တာကို ပုံတူကူးခ်လို႔ ေအာင္ျမင္တဲ့သူ တစ္ေယာက္တစ္ေလမ်ား ရွိလို႔လား။

ဆိုနီကိုပဲ စဉ္းစားၾကည့္လိုက္စမ္း။ သူတို႔ဟာ မတူတာကို အျမဲလုပ္ၿပီးေတာ့ တစ္ျခား ကုမၸဏီေတြထက္ ထူးျခားေပၚလြင္ေနတယ္။ သမီး သိပါတယ္ကြာ၊ သူမ်ားေတြ လက္ေရွာင္တဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ခ်ဖို႔ ဒါမွမဟုတ္ တာဝန္ယူဖို႔ဆိုတာ သတၱိေရာ စိတ္အားထက္သန္မႈပါ လိုတယ္ဆိုတာကိုေလ။ ရဲရင့္ၿပီး အျခား ဘယ္သူမွ လိုက္မလာမည့္ လမ္းကို ေလွ်ာက္ရဲသူမ်ားဆီကိုသာ ေအာင္ျမင္မႈက လာတတ္တယ္ ဆိုတာကို သတိယေနာ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆိုနီဟာ အဓိက စီးပြားေရး လုပ္ငန္းႀကီး ျဖစ္ေနတာေပါ့။

 ေဖေဖကေတာ့ေလ သမီးကို အဲဒီလိုမ်ိဳး သတၱိႏွင့္ ကုိယ့္ ဆႏၵေတြ၊ ရည္မွန္းခ်က္ေတြကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေစခ်င္တာပဲ။ သမီးရဲ႕ ေဖေဖဟာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူ တစ္ဦးအျဖစ္ ေအာင္ျမင္တာ သက္သက္ေၾကာင့္ သမီးဟာလဲ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူ တစ္ဦးပဲ ျဖစ္ရမယ္လို႔ မဆိုလိုဘူးကြဲ႔။ သမီးဟာ ေဖေဖ မဟုတ္လို႔ ေဖေဖ့ ပုံတူကိုယ္ပြား ျဖစ္ဖို႔ မလိုပါဘူးကြာ။ ဒါေပမဲ့ သမီးကို ေဖေဖ လုပ္ေစခ်င္တာက စစ္မွန္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္ျဖစ္ၿပီး တစ္မူထူးျခားတဲ့ သမီးကိုယ္တိုင္ပဲ ျဖစ္ဖို႔ပဲကြဲ႔။

ခ်စ္သမီးေလးေရ … သမီး တစ္ေန႔ထက္ တစ္ေန႔ အရြယ္ေရာက္ေရာက္လာလို႔ အႀကံေပးစကားကေတာ့ ေဖေဖ ဆက္ဆိုေနဦးမယ္။ သမီးရဲ႕ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ကို ဆန္႔က်င္ဟန္တူမယ့္ အခ်ိန္ေတြ ဆိုတာလဲ ရွိႏိုင္တာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ေဖေဖဟာ သမီးရဲ႕ ေဖေဖ ျဖစ္တာေၾကာင့္ႏွင့္ေတာ့ ေဖေဖ ေျပာတာ အားလုံးကို လက္ခံဖို႔ မလုိပါဘူး။ ေဖေဖက သမီးကို အမ်ားႏွင့္မတူ တစ္မူထူးျခားၿပီး အမွီအခိုကင္းတဲ့ သမီးအျဖစ္ ရွဳျမင္ထားတာေလ။ အျခား လူေတြက သမီးဟာ ဆုံးျဖတ္လုပ္ကိုင္ဖို႔ ငယ္လြန္းတယ္လို႔ ထင္လွ်င္ေတာင္မွ မွန္တာကို ဆုံးျဖတ္ဖို႔ သမီးရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ေဝဖန္ပိုင္းျခားႏိုင္စြမ္းကို အသုံးျပဳသမွ် ကာလပတ္လုံး သမီးလုပ္ခ်င္တာကို လုပ္ပါ။

ဒါေပမဲ့ သမီး မွန္တယ္ ထင္တာကို လုိက္မလုပ္ခင္ အရင္ဆုံး သမီးရဲ႕ အိမ္စာ လုပ္ဖို႔ ဝီရိယ စိုက္ေစခ်င္ တယ္။ ရႏိုင္သမွ်ေသာ ရင္းျမစ္ေတြ အားလုံးကို ေလ့လာၿပီး သမီးကုိယ္ သမီး ပညာတတ္ေအာင္ လုပ္ပါ။ ရလာတဲ့ အရင္းအျမစ္ေတြကို သတိႀကီးႀကီး ထားၿပီး ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာပါ။ ၿပီးေတာ့ သမီးမွန္တယ္ ထင္တာဟာ အမွန္တကယ္လည္း မွန္တာပဲဆိုတာ ေသခ်ာေအာင္ က်က်နန လုပ္ေဆာင္ပါ။ ဒါကို အရင္ဆုံး မလုပ္ပဲ အေရးယူ လုပ္ေဆာင္တာမိ်ဳး မလုပ္ပါနဲ႔။ မေအာင္ျမင္တဲ့ လူေတြဟာ သူတို႔ နားေတာင္ မလည္တဲ့အရာ၊ သူတို႔ ေလ့လာမႈ မျပဳမည့္ အရာေတြကို ဝင္လုပ္ေနၾကတယ္ေလ။ ဒါဟာ တန္ဖိုးရွိလွတဲ့ အခ်ိန္ႏွင့္ ေငြေတြကို သူတို႔ေတြ ဆုံးရွဳံးေနပုံပဲကြဲ႔။

 ေနာက္ဆုံးအေနႏွင့္ သမီးလုိက္လုပ္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္တာ တစ္ခုေတာ့ ရွိပါတယ္။ သမားရိုးက် အသိမ်ိဳး၊ အစဉ္အလာ ဉာဏ္ပညာမ်ိဳးႏွင့္ အေျခခိုင္ေနတယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆမ်ိဳးေတြကို သမီးေလး စိတ္မဝင္စားႏွင့္ ေနာ္။ ဒါေပမဲ့ မရွိလွ်င္ လူ႔ အဖြ႔ဲအစည္း ရပ္တည္လို႔ မရႏိုင္တဲ့ စည္းကမ္းေတြ၊ က်င့္ဝတ္ေတြကိုေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္လည္း ေမွ်ာ္လင့္ပါ။ လုိက္လည္း လိုက္နာပါ။ ဒါက ေလးစားထုိက္သူတိုင္းကို ယုံၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ အရာကြဲ႔။ ဒါက ေနနည္း ထိုင္နည္း အမွန္ျဖစ္ရုံမွ် မက။ ဂုဏ္သေရရွိ လူေတြဟာ ဥပေဒဆိုင္ရာ ျပႆနာေတြကို ဘယ္ေသာအခါမွ ပူပန္စရာ မလိုေတာ့တဲ့ အျပင္  ေရရွည္မွာ သူတို႔ေတြက အၿမဲပဲ ထိပ္တန္းကို ေရာက္လာေတာ့တာပဲကြဲ႕။

ပုံကို http://en.wikipedia.org/wiki/Gift မွ ယူပါတယ္။

ဘုန္းဉာဏ္