သားသား မီးမီးတို႔ အတြက္ လက္ေဆာင္

 ၀၈၊ ၀၃၊ ၂၀၁၀ ေန႔က Tabata Prince က Bone Nyan ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ အေကာင့္မွာ တက္ဂ္ လုပ္လာတာေလးကို ဘာသာျပန္ေပးလိုက္ ပါတယ္။ သူက (၉)ရက္ေန႔မွာ ေနာက္ တစ္ပိုင္း ပို႔ေသးတယ္။ အဲဒီ အပိုင္း ႏွစ္ေတာ့ ဖတ္မၾကည့္ျဖစ္ေသးဘူး။ အခ်ိန္ရရင္ ဖတ္ၾကည့္ၿပီး ဘာသာျပန္ပါ့မယ္။ တက္ဂ္ လုပ္လာတဲ့ Tabata Prince ကို ေက်းဇူး တင္ပါတယ္။

ဘုန္းဉာဏ္

အဲဒီလိုေလး အမွာစာလိုလို ေရးၿပီး သူ႔ဆီျပန္ပို႔ေပးလိုက္တယ္။ ဘုန္းဉာဏ္ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္မွာေတာ့ မတင္ျဖစ္ခဲ့ေသးပါဘူး။ ဓမၼႏွင့္ မပတ္သက္လို႔ပါ။ သူက Jim Rogers ရဲ႕ A Gift To My Children (A Father's Lessons for Life and Investing) မွ အခန္း (၁) ကို တက္ဂ္လုပ္လာတာကိုး။ ခုေတာ့ စာလာဖတ္သူေတြ စာ အေျပာင္းအလဲ ဖတ္ေစခ်င္တာေၾကာင့္ ဒီမွာ တင္ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ ဓမၼစာစု အတြက္သာ လာဖတ္တာ ဆိုရင္ေတာ့ ဒီပို႔စ္အတြက္ ဒီမွာတင္ ရပ္လို႔ ရပါၿပီ။ ေနာက္ပို႔စ္ေတြ ေရာက္မွပဲ ဓမၼစာေတြ ဆက္ဖတ္ၾကတာေပါ့။

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ 

ဘယ္သူ႔ကိုမွ ကုိယ့္အေပၚ လႊမ္းမိုးခြင့္ မျပဳနဲ႕

ခ်စ္သမီးေရ … ဒါကေတာ့ သမီးရဲ႕ ဘဝႏွင့္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမွာ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ကူညီဖို႔ သမီးအတြက္ ေဖေဖရဲ႕ အမွာစကားပါ။ သမီးေလး ၾကီးလာရင္ ဒီစကားေတြကို သတိယေနာ္။ သမီးရဲ႕ ေဖေဖဟာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူ တစ္ဦးပါ။ သူဟာ ေငြရေအာင္ လုပ္ရတာေတြ အကုန္လုံးကို အျပင္းအထန္ ေလ့လာ လုပ္ကိုင္ခဲ့ရတဲ့ လူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ၿပီး အသက္ ၃၇ ႏွစ္ႏွစ္မွာ အနားယူႏိုင္ခဲ့တဲ့ လူေလ။ ဒါေပမဲ့ အေတြ႔အၾကဳံေတြကေန ေဖေဖ ေလ့လာသင္ယူခဲ့တာေတြကို သမီးႏွင့္ မွ်ေဝခ်င္ပါတယ္။ 

ေဖေဖဟာ ေတာၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕က ဆင္းရဲသား ကေလး တစ္ေယာက္ပါ။ ေဖေဖ လိုခ်င္တာ အားလုံးက စိတ္ၾကိဳက္လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရဖို႔ လုံေလာက္တဲ့ ေငြပဲကြဲ႕။ ေဖေဖ အသက္ ငါးႏွစ္သားမွာ ေဖေဖရဲ႕ ပထမဆုံး အလုပ္ကို စလုပ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေဖေဖ ေဝါ စတရိကို သြားခဲ့တယ္ေလ။ အေၾကာင္းကေတာ့ ေငြရွာဖို႔ အေကာင္းဆုံး အခြင့္အေရးက အဲဒီမွာပဲ ရွိတာလို႔ ေဖေဖ သေဘာေပါက္လို႔မို႔ပါ။ ေဖေဖဟာ အလုပ္ လုပ္စရာ မလုိပဲ ကမၻာ့ ဘယ္ေနရာကို မဆို သြားႏိုင္ဖို႔ ဥစၥာဓန အလုံအေလာက္ စုေဆာင္းၿပီးေတာ့တာမို႔ အနားယူလို႔ ရခဲ့ပါတယ္။

ကေလးကတည္းကိုက ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ လုပ္ရတာကို ေဖေဖက ေပ်ာ္ေမြ႔တာ။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ ကမၻာႀကီးမွာ တစ္ျခားအရာထက္ ပိုမို ေပ်ာ္ရႊင္ေစတာက ေဖေဖရဲ႕ ခ်စ္သမီးေလးပဲကြဲ႔။ ၿပီးေတာ့ သမီးရဲ႕ ဘဝကို ေအာင္ေအာင္ ျမင္ျမင္ ေနထိုင္ႏိုင္ဖို႔ အေရးႀကီးတာေတြကို သမီးကို ေဖေဖ ရွင္းျပခ်င္တယ္ေလ။

ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္ကို သုံးပါ

ေဖေဖ ပထမဆုံး ေျပာျပခ်င္တဲ့ အခ်က္ကေတာ့ သမီးအတြက္ သမီး စဉ္းစားၿပီး သမီးကို လႊမ္းမိုးခြင့္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေပးဖို႔ပဲ။ ဘဝမွာ အလြန္အမင္း အေရးႀကီးတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြ ခ်မွတ္ရမဲ့ အခ်ိန္ေတြဆိုတာ ရွိလာမွာပဲ။ သမီးကသာ ေတာင္းခံခဲ့လွ်င္ သမီးကို အႀကံဉာဏ္ေပးမဲ့ လူေတြ အမ်ားႀကီး ရွိမွာပဲ။ သမီးအတြက္ အေကာင္းဆုံး အက်ိဳးရွိေစမဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြ ခ်မွတ္ႏိုင္တဲ့ အရည္အေသြးေကာင္းေတြႏွင့္ သမီး ေမြးဖြားလာတယ္၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ သမီး ေနထိုင္ေနတာဟာ သမီးရဲ႕ ဘဝျဖစ္ၿပီး တျခား ဘယ္သူ႔ဘဝမွ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကို သတိရပါ။ တစ္စုံ တစ္ေယာက္ရဲ႕ အၾကံဉာဏ္က လုံးလုံးကို သုံးမရဘူး ဆိုတာ ေတြ႔ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြဆိုတာလည္း ရွိလာမွာပဲ။ အဲဒီအခါက်ရင္ ေလးနက္ေသခ်ာစြာ ေလ့လာမႈ ျပဳဖို႔၊ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း ေတြးေတာ စဉ္းစားဖို႔ႏွင့္ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း မွန္တာကို ဆုံျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ဖို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုပဲ အားကိုးရမယ္။ အဲဒီလုိ လုပ္ျခင္းအားျဖင့္ ကိစၥ အမ်ားစုမွာ မွန္ကန္တဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ခ်မွတ္ၿပီး မွန္ကန္တဲ့ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္မႈကို သမီး လုပ္ေဆာင္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ ကိုယ့္ဆႏၵကို ဆန္႔က်င္ၿပီး တစ္ျခားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေနာက္ လိုက္လုပ္တာထက္ ပိုေကာင္းတယ္ကြဲ႕။

အရင္တုန္းက ေဖေဖဟာ ကုိယ္ပိုင္ထက္ သူမ်ားရဲ႕ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြေပၚ အေျခခံၿပီး အခ်ိဳ႕ ရင္းႏွီးျမွပ္ႏံွမႈေတြကို လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ ရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံမႈတိုင္းဟာ အရွဳံးႏွင့္ခ်ည္းပဲ ထူးထူးဆန္းဆန္း အဆုံးသတ္သြားခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေဖေဖလည္း အခ်ိန္တိုင္း အရွဳံးေတြကို ခံစားခဲ့ရတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ ေဖေဖဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အျခားသူေတြရဲ႕ လႊမ္းမိုး ၾသဇာေပးခံတာကို ရပ္ပစ္လိုက္ၿပီး ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ခ်မွတ္တဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြကို ခ်မွတ္လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ အဆုံးမွာေတာ့ ဒါဟာ ပိုေကာင္းတဲ့ ခ်ဉ္းကပ္နည္းပဲလို႔ သေဘာေပါက္ နားလည္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေဖေဖဟာ အသက္ ၃၀ ေက်ာ္ပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့ေလ၊ အသိ ေနာက္က်လြန္းလိုက္တာကြာလို႔ တစ္ခါမွ မေတြးပဲ အဲဒီ စဉ္းမ်ဉ္းဥပေဒသေပၚမွာပဲ အေျချပဳ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာေၾကာင့္ ေဖေဖ ေအာင္ျမင္မႈ ဆုလာဘ္ေတြ ရခဲ့တယ္ဆိုတာ ေဖေဖ သိပါတယ္။

(အေၾကာင္းသင့္လွ်င္ အခန္း (၂) ကို ဆက္ပါဦးမည္။) 

 ပုံကို http://en.wikipedia.org/wiki/Gift မွ ယူပါတယ္။

ဘုန္းဉာဏ္