ဗုဒၶဘာသာမွာ ထင္ဟပ္ ေဖာ္ျပထားတဲ့ စၾကာဝဠာ ကမၻာေလာက (၃)

ေလာကဓာတ္သုံးမ်ိဳးႏွင့္ အနႏၱစၾကာဝဠာ

အဂၤုတၱရနိကာယ္၊ တိကနိပါတ၊ စူဠနိကာသုတ္ေတာ္မွာ ေလာကဓာတ္ သုံမ်ိဳး အေၾကာင္းကို ေဟာထားတာ ေတြ႔ရပါ တယ္။ အဲဒီ ေဟာၾကားခ်က္ကေတာ့ - 

“အာနႏၵာ၊ လ ေနတို႔ လွည့္လည္လ်က္ အရပ္မ်က္ႏွာတို႔ ထြန္းလင္းေတာက္ပရာ (စၾကာဝဠာ) တစ္ခု အပိုင္းအျခားကို တစ္ေထာင္ျဖင့္ ေျမွာက္ယူရေသာ ေလာကသည္ ရွိ၏” လုိ႔ ဆိုထားတာေၾကာင့္ ကမၻာ၊ လႏွင့္ ေနတို႔ကို စၾကာဝဠာတစ္ခုလို႔ ယူရတဲ့ အယူအဆ ပါပါတယ္။ အဲဒီမွာ လတစ္ေထာင္၊ ေနတစ္ေထာင္ စတာေတြႏွင့္ နတ္ဘုံ တစ္ေထာင္၊ ျဗဟၼာဘုံ တစ္ေထာင္ ရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အဲဒီ စူဠနိကာေလာကဓာတ္ တစ္ေထာင္ကို တစ္ေထာင္ျဖင့္ ထပ္ေျမွာက္လို႔ ရတဲ့ ေလာက (1,000,000)ကုိေတာ့ မဇၥ်ိမိကာ ေလာကဓာတ္လို႔ ေခၚပါတယ္တဲ့။ အဲဒီ မဇၥ်ိမိကာ ေလာကဓာတ္ကို တစ္ေထာင္ျဖင့္ ထပ္ေျမာက္လို႔ရတဲ့ ေလာက (1,000,000,000,000)ကိုေတာ့ မဟာေလာကဓာတ္လို႔ ေခၚပါတယ္။ 

အဲဒီသုတ္ေတာ္မွာပဲ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အသံေတာ္ကို (ဘုရားရွင္ အလိုေတာ္ရွိလွ်င္) ၾကားႏိုင္ရာ အရပ္ကို အရွင္အာနႏၵက သုံးၾကိမ္တိုင္တိုင္ ေမးေလွ်ာက္လို႔ ေျဖၾကားထားရာမွာ စၾကာဝဠာ ကုေဋတစ္သိန္းရွိ မဟာေလာကဓာတ္ တစ္ခုလုံးကိုလည္း ၾကားသိေစႏိုင္ေၾကာင္းႏွင့္ ထို႔ထက္အလြန္လည္း အလိုရွိရာ အရပ္အပိုင္းအျခား တိုင္ေအာင္ ၾကားသိေစႏိုင္ေၾကာင္း မိန္႔ၾကားေတာ္မူပါတယ္။ ဒါကိုၾကည့္ရင္ စၾကာဝဠာ ကုေဋတစ္သိန္းကို မဟာေလာကဓာတ္လို႔ ေခၚေၾကာင္း သိႏိုင္တဲ့ အျပင္ စၾကာဝဠာေတြဟာ ဒီထက္လဲ ပိုမ်ားေၾကာင္း သိႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ အားလုံးသိၿပီးသား စကားရပ္ျဖစ္တဲ့ “အနႏၱ စၾကာဝဠာ“ ဆိုတာ ျဖစ္လာတာပါပဲ။ စၾကာဝဠာေတြဟာ ေရတြက္လို႔ မရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။

တစ္ေလာကပဲ ကမၻာရဲ႕ အနီးေလးမွာတင္ ရွိေနေပမဲ့ အရင္က မျမင္မိတဲ့ ၾကယ္တစ္လုံးကို ေတြ႔ရွိတဲ့ သတင္းေတြ ထြက္ရွိခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ ဒီ ေဖေဖာ္ဝါရီလ (၂) ရက္ေလာက္ကပဲ စၾကာဝဠာထဲမွာ သက္ရွိေတြ ေနထိုင္ႏိုင္တဲ့ ကမၻာအရြယ္အစား ၿဂိဳဟ္ (၅)ခုကို နာဆာက ေတြ႔ရွိေၾကာင္း သတင္းေတြ ထြက္လာျပန္ပါတယ္။ 

နကၡတၱေဗဒ ပညာရွင္ေတြက “စၾကာဝဠာၾကီးဟာ ခုေလာေလာဆယ္ သူတို႔ ေတြးထင္ထားတဲ့ ၾကယ္အေရအတြက္ထက္ သုံဆခန္႔ ပိုမိုမ်ားႏိုင္ေၾကာင္း” ေျပာၾကပါတယ္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ နဂါးေငြ႔တန္းႏွင့္ မတူတဲ့ အျခားေသာ နဂါးေငြ႔တန္းေတြမွာ ေတြ႔ျမင္ရတာေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ ေလ့လာၿပီးေတာ့ သူတို႔က ဒီလို အကဲျဖတ္ခ်က္ လုပ္ၾကတာပါ။ သုေတသနပညာရွင္ေတြက The Journal Nature ကို ေျပာတာက “ၾကယ္တာရာေတြ ပိုမ်ားတာက ေျမကမၻာလိုမ်ိဳး ၿဂိဳလ္ေတြဟာ ကုေဋေပါင္းမ်ားစြာ ("trillions" of Earth-like worlds ) ေကာင္းေကာင္းၾကီး ရွိေနႏိုင္တယ္လို႔ ဆိုလိုႏုိင္ေကာင္း ဆိုလိုႏိုင္ပါတယ္” တဲ့။ 

ဒါေၾကာင့္ထင္ပါတယ္။ C. P. Ranasinghe က သူ႔ရဲ႕ The Buddha’s Explanation of the Universe စာအုပ္မွာ “စၾကာဝဠာအေၾကာင္းကို ဆင္ျခင္ရာတြင္ ဗုဒၶသည္ အပိုင္အျခားရွိေသာ သခ်ၤာနည္းႏွင့္ အပိုင္အျခား မရွိေသာ သခ်ၤာနည္း ႏွစ္နည္းလုံးကို အသုံျပဳေၾကာင္းႏွင့္ အပိုင္းအျခားရွိတဲ့ သခ်ၤာပညာ သေဘာတရားမ်ားကို အပိုင္းအျခား မရွိေသာ သခ်ၤာပညာတြင္ အသုံးမျပဳႏိုင္ေၾကာင္း၊ အပိုင္းအျခား မရွိေသာ ပုစၦာမွန္သမွ်ရဲ႕ အေျဖဟာ တစ္ခုတည္းပဲ ရွိၿပီး ထိုတစ္ခုတည္းေသာ အေျဖမွာလည္း အပိုင္းအျခား မရွိေသာ ကိန္းပင္ ျဖစ္လိမ့္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း” သုံးသပ္ျပပါတယ္။

စၾကာဝဠာရဲ႕ ဗဟုိခ်က္မ

အဲဒီလို စၾကာဝဠာ ကမၻာေလာကေတြဟာ မေရမတြက္ႏိုင္ (အနႏၱ)ျဖစ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ စၾကာဝဠာရဲ႕ ဗဟိုကို မတြက္ခ်က္ႏိုင္ဘူးလို႔ သူက ဆိုပါတယ္။ စၾကာဝဠာရဲ႕ ဗဟုိႏွင့္ ပတ္သက္လို႔ Ranasinghe ရဲ႕ အဆိုက -

“စၾကာဝဠာသည္ အက်ယ္ ပမာဏ၌လည္းေကာင္း၊ အခ်ိန္ကာလ ရွည္ၾကာမႈ အစရွိသည္တို႔၌လည္းေကာင္း မည္သည့္ဘက္တြင္မွ် အပိုင္းအျခားမရွိဟု ဗုဒၶက ဆုိ၏။ အဆိုပါ အပိုင္းအျခား မရွိမႈကို မည္ကဲ့သို႔မွ် သခ်ၤာႏွင့္တြက္၍ မရႏိုင္။ ထို႔ေၾကာင့္ အဆိုပါ အပိုင္းအျခား မရွိမႈကို သမုဒၵရာၾကီး အတြင္း၌လည္းေကာင္း၊ ဟင္းလင္းျပင္ အတြင္း၌လည္းေကာင္း ရွိသမွ်ေသာ အစက္အေျပာက္မ်ားသည္ စၾကာဝဠာ၏ ဗဟိုခ်ည္းသာ ျဖစ္ၾကကုန္၏။ နကၡတၱေဗဒပညာရွင္မ်ား ေတြ႔ရွိရသည့္ ၾကယ္မ်ားအနက္မွ အေဝးလံဆုံးျဖစ္ေသာ ၾကယ္ကို စၾကာဝဠာ၏ ဗဟိုဟု ဆိုႏိုင္သကဲ့သို႔ ဤစၾကာဝဠာေျမၾကီးကိုလည္း စၾကာဝဠာ၏ ဗဟိုဟု ဆိုႏိုင္သည္သာ ျဖစ္၏။ အခ်ိန္သည္လည္း ထိုနည္းအတိုင္းပင္ ျဖစ္၏။ အခ်ိန္၌လည္း အစလည္းမရွိ၊ အဆုံးလည္း မရွိ။ အခ်ိန္သည္ အတိတ္ဘက္တြင္လည္း အပိုင္းအျခားမရွိ။ အနာဂတ္ဘက္တြင္လည္း အပိုင္းအျခားမရွိေအာင္ ရွည္လွ်ား၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အခ်ိန္အစက္အေျပာက္အားလုံးသည္ အခ်ိန္၏ ဗဟုိခ်ည္း ျဖစ္ၾကကုန္၏။ ပစၥဳပၸန္အခ်ိန္သည္ ႏွစ္ေပါင္း မေရမတြက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ၾကာေသာအခါက်မွ ျဖစ္ေပၚမည့္ အနာဂတ္ အခ်ိန္တို႔ကဲ့သို႔ပင္ အခ်ိန္၏ ဗဟိုပင္ ျဖစ္၏။” တဲ့။

 

သိပၸံပညာ အဆမတန္ တိုးတက္ထြန္းကားလာလို႔ ရွာေဖြေတြ႔ရွိမႈေတြ၊ အဖက္ဖက္မွာ တိုးတက္မႈေတြက အံ့မခန္းပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ ရွာေဖြေတြ႔ရွိမႈ ဆိုတာကလဲ အခ်ိန္ႏွင့္ အမွ် ေျပာင္းလဲေနပါတယ္။ ဒီေန႔ ဒီလိုေတြ႔လို႔ ဒီလိုေျပာဆို တင္ျပႏိုင္၊ အမွန္လို႔ယူဆႏိုင္တာေတြက ဒီေန႔အတြက္မွ်ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မနက္ျဖန္ အေထာက္အထား တစ္မ်ိဳးေတြ႔ရင္ ဒီေန႔ လက္ခံခဲ့တဲ့ အမွန္တရားဟာ မမွန္ေတာ့ျပန္ပါဘူး။ 

ရွာေဖြေတြ႔ရွိမႈႏွင့္ ပတ္သက္လို႔ကလည္း ေတြ႔ရွိထားခ်က္ေတြဟာ အမ်ားအျပားပဲဆိုတာ မွန္ေပမဲ့ တကယ္ေတာ့ ကမၻာၿဂိဳဟ္ႏွင့္ စၾကာဝဠာေတြရဲ႕ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ေတြကို ခုထိ နားမလည္ႏိုင္ေသးတာေတြက သိၿပီး နားလည္ၿပီးတာေတြထက္ အလြန္တရာမွ ပိုမ်ားေနေသးတယ္လို႔ ေျပာဆိုထားၾကတယ္ မဟုတ္ပါလား။

ရည္ညႊန္း။

1. စူဠနိကာသုတၱံ၊ (အဂၤုတၱရနိကာယ၊ တိကနိပါတ၊ အာနႏၵဝဂၢ)၊ အံ ၁၊ ၂၂၇။
2. Ranasinghe C. P., The Buddha’s Explanation of the Universe, p. 40.
3. http://www.bbc.co.uk/news/science-environment-11888362