မိုက္ေမွာင္ကင္းေသာည

ဒီဘေလာ့ဂ္မွာ "A Blogger's Notes" ဆိုတဲ့ အခန္းေလး တစ္ခုလဲ ရွိပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ ကေတာ့ မိမိ ဖတ္မိ ဖတ္ရာေတြထဲက သုတ၊ ရသ မခြဲျခားပဲ ေကာင္းႏိုးရာရာ ေတြကို "မွတ္စု" အျဖစ္ တင္ထားဖို႔ပါ။ ဒါေပမဲ့ မ်ားမ်ားၾကီး မတင္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ မွတ္ထားတာ ေလးေတြေတာင္ ဟုတ္တိပတ္တိ တင္ျဖစ္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးေလ။ 

စာခ်စ္သူ ရႈစား ေနတဲ့ ဒီဘေလာ့ဂ္မွာ စာဖတ္သူအတြက္ အက်ိဳး အရွိဆုံး စိတ္အခ်ရဆုံး ေခါင္းစဉ္ကို recommendation လုပ္ပါဆိုရင္ "ဘေလာ့ဂါ တစ္ေယာက္ရဲ႕ မွတ္စု" က လြဲရင္ အျခားမရွိ ပါဘူး။ ကိုယ္ ဖတ္မွတ္ ေနရတာေတြ ႏွင့္ ဒီဘေလာ့ဂ္မွာ တင္ခ်င္တာ တင္သင့္တာေတြႏွင့္က သင့္ေတာ္လွတာ မဟုတ္လို႔ မ်ားမ်ားၾကီး တင္ထား မေပး ႏိုင္ေပမဲ့လဲ တင္ထားၿပီး တာေတြကေတာ့ စာခ်စ္သူ အၾကိဳက္ေတြ႔မယ္လို႔ ရဲရဲၾကီး ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။ 

ဒီတစ္ခါ ပို႔စ္တင္လိုက္တာကေတာ့ ဆရာ ေငြဥေဒါင္းရဲ႕ "ဗုဒၶစာပန္းခ်ီ" ဒုတိယတြဲမွာ ပါတဲ့ "မိုက္ေမွာင္ကင္း ေသာည" မွ ေကာက္ႏႈတ္ တင္ျပခ်က္ပါပဲ။ စာပန္းခ်ီဆိုတဲ့ အတိုင္း ခ်ယ္သထားလိုက္ပုံကေတာ့ စြဲမက္စရာ ေလးပါ။ ၾကည့္ေသာသူဟာ ဒါထက္လဲ အမ်ားၾကီး ပိုလို႕ပိုလို႔ ျမင္ပါႏိုင္ပါတယ္။ ၾကည့္ေသာသူ ျမင္၍ ျမင္ေသာ သူ က်င့္သုံး လိုက္နာႏိုင္ပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳလုိက္ပါတယ္။

ဘုန္းဉာဏ္

၂၄၊ ၀၃၊ ၁၀

Sembawang, Singapore

မိုက္ေမွာင္ကင္းေသာည

ခက္လွေခ်သည္။

တပည့္မွားလွ်င္ ဆရာက ျပဳျပင္သည္။ သားသမီးမွားလွ်င္ မိဘက ျပဳျပင္သည္။ လူငယ္မွားလွ်င္ လူၾကီးက ျပဳျပင္သည္။

လူၾကီးမွားေသာအခါ မည္သူက ျပဳျပင္မည္နည္း။ ထို႔ထက္ ဘုရင္မွားလွ်င္ ျပဳျပင္ရန္ သာ၍ ခက္သည္။

အမွားဆိုသည္မွာ မသိ၍ မွားျခင္းလည္း ရွိ၏။ သိလ်က္ျဖင့္ မွားျခင္းလည္း ရွိ၏။ သိလ်က္ျဖင့္ မွားေသာ အမွားမ်ိဳးကို လူၾကီးမ်ားသာ လုပ္တတ္ၾကသည္။

မသိေသာအမွားကို ျပင္ဖို႔ လြယ္ေသး၏။ သိလ်က္ျဖင့္မွားေသာ အမွားကိုကား ျပင္ဖို႔ ခက္လွ၏။ ယခုမူ တိုင္းျပည္၏သခင္ ဘုရင္ကိုယ္တိုင္ မွားေန၍ ပို၍ ခက္လွေခ်သည္။ ရိုးရိုးမွားယံုမွ် မဟုတ္။ ဖခင္ သူေတာ္ေကာင္းကို သတ္ပစ္သည္အထိ မိုက္မိုက္ကန္းကန္း မွားမိသည္။

အမွားကို အမွားမွန္းသိ၍ သတ္လိုက္သည္ကိုပင္ ရဲရဲမသတ္ဝံ့။ ပရိယာယ္ဆင္၍ သတ္သည္။ ေထာင္သြင္း၍ အစာငတ္ထားသည္။ ေျဖဖဝါးကို ဓားျဖင့္ခြဲ၍ မီးရဲရဲျဖင့္ ကင္ေစသည္။

ဤမွ်ဆိုလွ်င္ သူ႔ကို သိေလာက္ေပၿပီ။ သူကား "အဇာတသတ္" တည္း။

ဘုရင္ကိုယ္တိုင္ မွားေသာအခါ ဘယ္သူမွ မျပင္ႏိုင္၊ မျပင္ဝံ့။ ျပင္မည့္သူ မွန္သမွ် တပ္လန္သြားၾကရသည္။ ပညာရွိ မူးေကာင္း မတ္ေကာင္းမွန္သမွ် ေနာက္သို႔ ဆုတ္ၾကရသည္။

သို႔ရာတြင္ ဘယ္သူ၏ ျပဳျပင္ဆုံးမမႈကိုမွ် မနာခံခဲ့ေသာ္လည္း မေမွ်ာ္လင့္ေသာ ေနရာမွ ဆုံးမႏိုင္မည့္ သူ ေပၚေပါက္လာသည္။ ထိုသည္ကား ရင္ေသြးရင္ႏွစ္ကေလး ေပါက္ဖြားလာျခင္းပင္ ျဖစ္၏။

အဇာတသတ္သည္ မိမိရင္ေသြးရင္ႏွစ္ ေပၚေပါက္လာသည့္အခါတြင္မွ မိဘ၏ေမတၱာကို နားလည္လာသည္။ ကိုယ္ခ်င္းစာလာမိသည္။ သူကား လူေပါင္းမွား၍ ငါးပါးေမွာက္ခဲ့ရေသာ္လည္း ဗီဇညံ့သူကား မဟုတ္ပါေပ။ ...

ေငြဥေဒါင္း၊ "မိုက္ေမွာင္ကင္းေသာည၊ ဗုဒၶစာပန္းခ်ီ"၊ ဒုတိယတြဲ၊ သတၱမအၾကိမ္၊ ၁၉၉၈၊ စာေပေလာက ပုံႏွိပ္ တိုက္၊ ရန္ကုန္၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၆၆-၇။

လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ "ဂမၻီရကဗ်ာက်မ္း" မွ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္မ်ား (၂)

သတၱ႒ာန ဘုရားရွိခိုး

ပလႅကၤ သတၱာဟ စံေတာ္မူပုံုံ

ဘုန္းေရာင္ထြန္းထိန္၊ ေစာမုနိန္။ ။ ပညိေျႏၵ၊ ေခြ်ရာမွန္ဘိ၊ ေဗာဓိၾကငွန္း၊ ေရႊေညာင္နန္းဝယ္၊ ထူးဆန္း အံ့ေလာက္၊ ေျမမွေပါက္သား၊ ေရာင္ေတာက္မာရ္ႏွင္၊ ေရႊပလႅင္ထက္၊ သဗၺညဳတ၊ ဉာဏ္ကုိရၿပီး၊ သတၱာဟရက္၊ ဖြဲ႔ေခြ လ်က္ပင္၊ ၿငိမ္သက္တင့္တယ္၊ သုံးစမၸယ္သည္။ ။ ဘုန္းၾကြယ္လက္ဦး ဘြယ္ေပကုိး။

အနိမိသ သတၱာဟ စံေတာ္မူပုံ

ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ထ၊ သတၱာဟတြင္၊ မာရပယ္လွန္၊ ပလႅင္ပ်ံမွ၊ ဧသန္တူရူ၊ ရပ္ေတာ္မူလ်က္၊ ၾကည္ျဖဴ ၿငိမ္းခ်မ္း၊ ပလႅင္နန္းကုိ၊ ေျဖာင့္တမ္း စကၡဳ၊ စိမ္းစိမ္းရႈလ်က္၊ သုံးလူ႕ရွင္ပင္၊ ေပ်ာ္စံရႊင္သည္။ ။ၾကည္လင္ ညြတ္ႏူး ဘြယ္ေပကုိး။

စကၤမ သတၱာဟ စံေတာ္မူေနပုံ

သုံးႀကိမ္ေျမာက္ထ၊ သတၱာဟတြင္၊ ေဗာဓိပင္မ၊ွ ေျမာက္ခြင္ ဥတၱရာ၊ စႀကၤသာ၌၊ လူးလာ တုံ႔ေခါက္၊ ၾကြခ်ီ ေလွ်ာက္၍၊ ဘုန္းေတာက္ဘုရား၊ ေပ်ာ္စံစားသည္။ ။တရားဆင္ျခင္ လ်က္ေပကုိ။

ရတနာဃရ သတၱာဟ စံေတာ္မူေနပုံံ

ေလးႀကိမ္ေျမာက္ထ၊ သတၱာဟတြင္၊ ေဗာဓိပင္ႏွင္၊့ ပလႅင္ထြန္းေတာက္၊ အေနာက္ေျမာက္ဝယ္၊ အံ့ေလာက္ ဘြယ္ရာ၊ ရတနာရိပ္ၿငိမ္၊ စံေရႊြအိမ္၌၊ ႀကိမ္ႀကိမ္ဘန္ခါ၊ ဘိဓမၼာကုိ၊ မဟာဉာဏ၊ သာဂရျဖင့္၊ ဗုဒၶရွင္ပင္၊ သုံးဆင ္ျခင္ညည္။ ။ ေရာင္ရွင္ေျခာက္ျဖာ ညီးလုိ႔ကို။

အဇပါလ သတၱာဟ စံေတာ္မူပုံ

ငါးႀကိမ္ေျမာက္ထ၊ သတၱာဟတြင္၊ ေဗာဓိပင္မွ ေရွ႕ခြင္ျပဳဗၺာ၊ ရပ္ဒိသာ၀ယ္ ႀကီးစြာျမင့္ေခါင္၊ ဆိတ္ေက်ာင္း ေညာင္၌၊ ဘုန္းေခါင္ ပရေမ၊ စမၸာယ္ေနသည္။ ။ ရိုေသျမတ္ႏိုး ဘြယ္ေပကုိး။

မုစလိႏၵ သတၱာဟ စံေတာ္မူေနပုံ

ေျခာက္ႀကိမ္ေျမာက္ထ၊ သတၱာဟတြင္၊ ပလႅင္ေရႊေညာင္၊ အေရွ႕ေတာင္၌၊ ျမေရာင္လုိလုိ၊ ေရညိဳ ျပည့္လွ်မ္း ၊ ၾကာပန္း ညြတ္ရုံ။ ပန္းမ်ဳိးစုံသည္၊ မုဥၥလိႏၵာ၊ အုိင္သာျဖန္႔က်င္း၊ က်ည္းပင္ရင္းဝယ္၊ သနင္းလူ႔ေဆြ၊ စမၸာယ္ေန ေသာ္၊ မုိး ေလ ထန္ျပင္း၊ သြန္းခ်ျခင္းေၾကာင့္၊ ေျမြမင္းရန္ဟန္႔၊ ပါးပ်ဥ္းျဖန္႔လ်က္၊ ခ်ီးအံ့တန္ခုိး၊ ေဆာင္းကာမုိး သည္။ ။ ေရွးရိုးသမၻာေတာ္ေၾကာင့္ကိုး။

ရာဇာယတန သတၱာဟ စံေတာ္မူေနပုံ

ခါသတၱမ၊ သတၱာဟတြင္၊ ေဗာဓိပင္မွ၊ ေတာင္ျပင္လက်္ာ၊ ေျမမ်က္ႏွာဝယ္၊ ရာဇာယတန၊ မည္ရေခၚတြင္၊ လင္းလြန္း ပင္၌၊ သဗၺညဳဖ်ား၊ ေပ်ာ္စံစားသည္။ ။ ၾကီးမား ဥာဏ္ေတာ္ ဘြင့္လုိ႔ကုိ။

ထုိခုႏွစ္ပါး၊ အရပ္မ်ုားကုိ၊ ေရွ႕သြားသဒၶါ၊ ၾကည္ညိဳစြာလွ်င္၊ ဝႏၵနာမာန၊ ဂါရဝျဖင့္၊ ဦးခ်ညြတ္က်ဳိး၊ ကြ်န္ရွိခုိးသည္။ ေကာင္းက်ဳိး ခပ္သိမ္း၊ ျပည့္ေစ့ေသာဝ္။

သတၱ႒ာန ဘုရားရွိခိုး ၿပီး၏

(ဂမၻီရကဗ်ာက်မ္း၊ စာ၊ ၅၊ ၆။)

လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ “ဂမၻီရကဗ်ာက်မ္း” မွ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္မ်ား (၁)

ခုနစ္ေန႔ ဗုဒၶဝင္ဘုရားရွိခုိးႏွင့္ ဆုေတာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးမ်ိဳး

ၾကာသပေတးေန႔ ပဋိသေႏၶယူ

၁။ သုံးလူ႔ရွင္ပင္၊ ကၽြန္႔ထိပ္တင္။ ။ေသာင္းခြင္ စၾကဝဠာ၊ နတ္ျဗဟၼာတို႔၊ ညီညာရုံးစု၊ ေတာင္းပန္ မႈေၾကာင့္၊ ရတု နဂို၊ ရႊန္းရႊန္းစိုသည္၊ ဝါဆုိလျပည့္၊ ၾကြက္မင္းေန႔ဝယ္၊ ခ်မ္းေျမ့ၾကည္ၿဖဴ၊ သေႏၶယူ သည္။ ။နတ္လူၿငိမ္းဘို႔ ကိန္းပါကို။ ။

ေသာၾကာေန႔ ဖြားျမင္

၂။ သေႏၶယူကာ၊ ဆယ္လၾကာေသာ္၊ မဟာသကၠရာဇ္၊ ေျခာက္ဆဲ့ရွစ္ၾကဳံ၊ ကဆုန္လျပည့္၊ ေသာၾကာေန႔ဝယ္၊ ခ်မ္းေျမ့စုံစီ၊ လုမၺိနီ၌၊ မဟီလိႈက္ဆူ၊ ဖြားေတာ္မူသည္။ ။ နတ္ လူေအာင္ၿမိဳ႕ လမ္းပါကို။ ။

တနလၤာေန႔ ေတာထြက္

၃။ ဖြားျမင္ေျမာက္ေသာ္၊ ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ရြယ္၊ ပ်ိဳႏုနယ္၌၊ သုံးသြယ္ေရႊနန္း၊ သိမ္းျမန္းၿပီးလစ္၊ ဆဲ့သုံးႏႏွစ္လွ်င္၊ ဘုန္းသစ္လွ်ံလူ၊ စံေတာ္မူ၍၊ ရြယ္မူႏုၿဖိဳး၊ ႏွစ္ဆယ့္ကိုးဝယ္၊ ေလးမ်ိဳးနိမိတ္၊ နတ္ျပ ဟိတ္ေၾကာင့္၊ ေရႊစိတ္ျငင္ျငိဳ၊ သံေဝပိုက၊ ဝါဆိုလျပည့္၊ က်ားမင္းေန႔ဝယ္၊ ခ်မ္းေျမ့ရဂုံ၊ ေတာရပ္ လႈံသည္။ ။ စုံၿမိဳင္ပင္ရိပ္ ခမ္းမွာကို။ ။

ဗုဒၶဟူးေန႔ ဘုရားျဖစ္္

၄။ ေတာရပ္ၿမိဳင္ေပၚ၊ ေျခာက္ႏွစ္ေပ်ာ္၍၊ ခါေတာ္တဖုံ၊ ပြင့္ခ်ိန္ၾကံဳက၊ ကဆုံလျပည့္၊ ဆင္မင္းေန႔ ဝယ္၊ ေျမ့ ပရေမ၊ ပလႅင္ေဘြထက္၊ ေရႊေညာင္ေတာ္ၾကီး၊ ဗိတာန္ထီးႏွင့္၊ မၿငီးၾကည္ၿဖဴ၊ ေနေတာ္မူလ်က္၊ ရန္ၿမဴ ခပင္း၊ အမိုက္သင္းကို၊ အရွင္းပယ္ေဖ်ာက္၊ အလင္းေပါက္က၊ ထြန္းေတာက္ ဘုန္းေတာ္၊ ေသာင္းလုံး ေက်ာ္သည္။ ။ သုံးေဘာ္လူတို႔ ျငမ္းပါကုိ။ ။

စေနေန႔ ဓမၼစၾကာေဟာ

၅။ ဘုရားျဖစ္ခါ၊ မိဂဒါသို႔၊ စၾကာေရႊဘြား၊ ျဖန္႔ခ်ီသြား၍၊ ငါးပါးဝဂၢီ၊ စုံအညီႏွင့္၊ မဟီတေသာင္း၊ တိုက္ အေပါင္းမွ၊ ခေညာင္းကပ္လာ၊ နတ္ျဗဟၼာအား၊ ဝါဆိုလျပည့္၊ စေနေန႔ဝယ္၊ ေၾကြ႕ေၾကြ႕ လွ်ံတက္၊ ဓမၼစက္ကို၊ မိန္႔ျမြက္ ေထြျပား၊ ေဟာေဖာ္ၾကားသည္။ ။ တရားနတ္စည္ ရြမ္းတယ္ကို။ ။

အဂၤါေန႔ ပရိနိဗၺာန္စံံ

၆။ တရားနတ္စည္၊ ေဆာ္ရြမ္းလည္က၊ သုံးမည္ဘုံသိုက္၊ တေသာင္းတိုက္ဝယ္၊ ကြ်တ္ထိုက္သသူ၊ နတ္ လူ ျဗဟၼာ၊ သတၱဝါကို၊ ေခမာေသာင္သို႔၊ ေဖာင္ကူးတို႔ျဖင့္၊ ေဆာင္ပို႔ၿပီးခါ၊ ဝါ ေလးဆယ့္ငါး၊ သက္ကား ရွစ္ဆယ္၊ စုံျပည့္ၾကြယ္က၊ ရာေလးဆယ့္ရွစ္၊ သကၠရာဇ္ဝယ္၊ နယ္မလႅာတိုင္း၊ စံႏႈိင္း မယုတ္၊ ကုသိႏၷာရုံ၊ အင္းၾကင္းစုံ၌၊ ကဆုန္လျပည့္၊ အဂၤါေန႔ဝယ္၊ ခ်မ္းေျမ့နိဗၺဴ၊ စံေတာ္မူသည္။ ။ ဝွန္းဆူေသာင္းလုံး ေက်ာ္တယ္ကို။ ။

တနဂၤေႏြေန႔ ေတေဇာဓာတ္ေလာင္

၇။ နိဗၺဴစံၿပီ၊ ရႈမအီသား၊ သိဂႌေရြေလွာ္၊ အေလာင္းေတာ္ကို၊ ထိုေရာ္ကဆုန္၊ လဆုပ္ၾကံဳ၍၊ ဂဠဳန္ေန႔ ဝယ္၊ ခုိးေငြ႔ မေႏွာ၊ ဓာတ္ေတေဇာလွ်င္၊ ရွင္ေစာ ဉာဏ္စက္၊ ဓိ႒ာန္ခ်က္ျဖင့္၊ လွ်ံတက္ေကာ္ေရာ္၊ မီးပူေဇာ္သည္။ ။ေမြေတာ္ ရွစ္စိတ္ ၾကြင္းတယ္ကို။ ။

ဆုေတာင္း

• ထိုခုနစ္ေန႔၊ သာခ်မ္းေျမ့ကို၊ ေဆြ႔ေဆြ႕ၾကည္ျဖဴ၊ အာရုံယူလ်က္၊ သုံးလူတို႔နတ္၊ ျမတ္ထက္ ျမတ္သား၊ ကိုယ္ေတာ္ျဖားကို၊ သုံးပါးမြန္စြာ၊ ဝႏၵနာႏွင့္၊ သဒၶါၿဖိဳးၿဖိဳး၊ ကၽြန္ရွိခုိးသည္။ ။ ေကာင္းက်ိဳးခပ္သိမ္း ၾကြယ္ေစေသာဝ္။

• အဆုံးဘဝ၊ တုိင္ျပန္ကလည္း၊ ပညာ့အရာ၊ ဘိဓမၼာႏွင့္၊ ေၾကညာေက်ာ္ၾကား၊ လူအမ်ားကို၊ တရား စည္ၾကီး၊ ၿခိမ့္ၿခိမ့္တီး၍၊ မီးဆယ့္တစ္တန္၊ ၿငိမ္းရာမွန္သည္။ ။ နိဗၺာန္ေအာင္ၿမိဳ႕ ေရာက္ေစေသာဝ္။

• သုံးလူ႕ထြတ္ထား၊ ျမတ္တရားႏွင့္၊ ရွစ္ပါးသံဃာ၊ ရတနာကို၊ သဒၶါရိုၾကိဳး၊ လက္စုံမိုး၍၊ ရွိခုိးပါရ၊ ဤပုည ေၾကာင့္ ဒိ႒မ်က္ျမင္၊ ဘဝတြင္လည္း၊ ကင္းစင္အႏၱရာယ္၊ ေကာင္းက်ိဳးၾကြယ္လ်က္၊ ဆယ္ျဖာ အညီ၊ ပါရမီ ႏွင့္၊ ဆယ္လီပုည၊ ျမတ္ဓမၼလည္း၊ နိစၥရႊင္ၿဖိဳး၊ ေန႔စဉ္တိုးသည္။ ။သက္ဇိုဝ္းၾကာျမင့္ ရွည္ေစေသာဝ္။

• ဘဝတစ္ဖန္၊ ျဖစ္တုံျပန္လည္း၊ ေလးတန္အပါယ္၊ ရွစ္သြယ္ရပ္ျပစ္၊ ကင္းတုံလစ္၍၊ ရွင္ခ်စ္ျမတ္စြာ၊ သာသနာလွ်င္၊ ေရာင္ဝါထိန္ဝင္း၊ လင္းရာတမူ၊ လူေကာင္း နတ္ေကာင္း၊ ဘဝေကာင္း၌၊ ညြတ္ေညာင္း သေႏၶ၊ တိဟိတ္ေန၍၊ ေဆြလယ္ မ်ိဳးလယ္၊ တန္ခုိးၾကြယ္သည္။ ။ လ ႏွယ္ ထြန္းတင့္ပါေစေသာဝ္။

• အသိအလိမၼာ၊ ဉာဏ္ပညာႏွင့္၊ သဒၶါသီလ၊ သုတျပည့္ၿဖိဳး၊ ဂုဏ္တန္ခိုးလည္း၊ အမ်ိဳးေလးေဖာ္၊ သတင္း ေက်ာ္လ်က္၊ သူေတာ္တို႔ထုံး၊ က်င့္သုံးတရား၊ အမွားမလိုက္၊ စရိုက္ စင္ျဖဴ၊ အလွဴေရစက္၊ လက္ႏွင့္ မကြာ၊ ရွစ္ျဖာဥပုသ္၊ မယုတ္ၾကိဳးစား၊ ေလးပါးျဗဟၼစိုရ္၊ ရႊန္းရြန္းစိုသည္။ ။ ကုသိုလ္ကိုယ္လုံး ထုံေစေသာဝ္။
  

• ပတၱျမားပလႅင္၊ ကံ့ေကာ္ပင္ဝယ္၊ ငါးအင္းမာရ္စစ္၊ ေအာင္ပြဲလွစ္၍၊ ေခတ္ဇာတိလုံး၊ သိမ့္သိမ့္ ခ်ဳံးလ်က္၊ ေရြဘုန္း စိုက္ထူ၊ ပြင့္ေတာ္မူသား၊ သုံးလူ႔သခင္၊ မိေတးရွင္ကို၊ မ်က္ျမင္ဖူး၍၊ အထူးၾကည္ညို၊ ဘုန္းရိပ္ ခိုသည္။ ။မဂ္ ဖိုလ္ နိဗၺာန္ေရာက္ေစေသာဝ္။
  

  
  

  အမွ်ေဝ
  

• သုံးလူ႔ထြဋ္ထား၊ ျမတ္တရားႏွင့္၊ ရွစ္ပါး သံဃာ၊ အရိယာအား၊ ရတနာမိုဃ္း၊ ရြာသြန္းၿဖိဳးသို႔၊ ကိုးပါး ေျခာက္စုံ၊ ကိုးရပ္ဂုဏ္ကို၊ အာဂုံ ခ်ီးၾကဴး၊ ႏႈတ္လွ်ာျမဴး၍၊ ၾကည္ႏူးဆြဆြ၊ ရွစ္ခုိးရသည့္၊ ပုညကုသိုလ္၊ အဘုိ႔ကိုလွ်င္၊ ေမြးမိခင္ႏွင့္၊ ဖခင္ ဆရာ၊ ဉာတကာက၊ သတၱဝါအမ်ား၊ နတ္တို႔အားလည္း၊ ရျငားပါေစ၊ မွ်ေပးေဝသည္။ ေကာင္းေထြသာဓု ေခၚေစေသာဝ္။
  

  
  

  ခုနစ္ေန႔ ဗုဒၶဝင္ဘုရားရွိခုိးႏွင့္ ဆုေတာင္းမ်ား ၿပီး၏။
  

(ဂမၻီရကဗ်ာက်မ္း၊ စာ၊ ၁ - ၄။)

လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ “ဂမၻီရကဗ်ာက်မ္း” မွ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္မ်ား

ဒီ ပို႔စ္ကစလို႔ ရတနာသုံးတန္ကို ၾကည္ညိဳၾကသူေတြ၊ ျမန္မာစာေပကို ျမတ္ႏိုး တန္ဖိုးထား ၾကသူေတြ ႏွင့္ လုိအပ္လွ်င္ ကိုးကားခ်င္သူေတြ အားလုံးအတြက္ လယ္တီ ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီးရဲ႕ ကဗ်ာ၊ လကၤာမ်ား ႏွင့္ ေတးထပ္မ်ားကို "ဂမၻီရကဗ်ာက်မ္း" မွ ေကာက္ႏႈတ္ၿပီး တင္ျပ လိုက္ပါတယ္။ လိုအပ္လွ်င္ လိုအပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ယူငင္သုံးစြဲႏိုင္ဖို႔ ရည္ ရြယ္ပါတယ္။ "ခုနစ္ေန႔ ဗုဒၶဝင္ ဘုရားရွိခုိး" ႏွင့္ "သတၱ႒ာန ဘုရား ရွိခိုး" ကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အလႊတ္ရၾက၊ ၾကား ဖူးၾကတာ မ်ားပါတယ္။ နာမည္ၾကီး အဆိုေတာ္ တစ္ေယာက္ ရြတ္ဆို ပူေဇာ္တာ ၾကားဖူးသလုိလိုပါပဲ။ ကိုယ့္နယ္ပယ္ မဟုတ္လို႔ တပ္အပ္ ေသခ်ာေတာ့လဲ မေျပာႏိုင္ဘူးေပါ့။ ဘာပဲ ေျပာေျပာ အဲဒီလကၤာေတြက အသံထြက္ ရြတ္ဆို ပူေဇာ္ရင္ အေတာ္ၾကီး ၾကည္ႏူးဖြယ္ ေကာင္းလွပါ တယ္။ ဗုဒၶဝင္ သိထားၿပီးသူေတြ အတြက္ေတာ့ အေကာင္းဆုံးေပါ့။

ေကာက္ႏႈတ္တင္ျပထားတဲ့ အျခားေသာ ကဗ်ာ၊ ေမတၱာစာ၊ ေတးထပ္ေတြကလဲ မွတ္သားစရာ ေကာင္းလွ ပါတယ္။ ျမန္မာစာေပ ဝါသနာပါသူေတြ အတြက္ေတာ့ အေတာ္ကို အရသာရွိေစမဲ့ စာေတြပါပဲ။ တရားသံေဝ ရသင့္ ရလုိသူေတြအတြက္ ဆရာေတာ္ၾကီးက မိမိကိုယ္မ်ား ဆုိဆုံးမေနလားလို႔ ထင္မွားရေလာက္ေအာင္ကို ေကာင္းျမတ္လွပါတယ္။

ပုံႏွိပ္မွတ္တမ္း အေသးစိတ္၊ စာမ်က္ႏွာနံပတ္တို႔ကို တိတိက်က် ညြန္ျပထားလို႔ ကိုးကား ေရးသားလိုတဲ့ သူေတြ အတြက္လဲ အဆင္ေျပမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

ဂမၻီရကဗ်ာက်မ္း ။ တကယ္ေတာ့ ဒီက်မ္းအမည္ဟာ လယ္တီဆရာေတာ္ၾကီးက ဒီက်မ္္းအတြက္ သီးသန္႔ ေရးသားၿပီး ေပးထားတဲ့ က်မ္းအမည္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီက်မ္းမွာ ပါတဲ့ စာေပေတြဟာ တစ္ခုႏွင့္ တစ္ခု ေရးသားခ်ိန္ မတူသလို အေၾကာင္းအရာလဲ ကြဲျပား၊ စာေပ ေရးသားဖို႔ အေၾကာင္းဖန္လာတဲ့ သူေတြကလဲ ျခားနားပါတယ္။ ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ႕ ဒီလုိစာေပေတြကို လယ္တီပ႑ိတ ဆရာဦးေမာင္ၾကီးက ေပါင္းစုၿပီး ေရႊၾကဴးကုမၸဏီ ပုံႏွိပ္တိုက္၊ ရန္ုကုန္ၿမိဳ႕က (၁၉၉၁) ခုႏွစ္မွာ ပထမအၾကိမ္ ရို္က္ႏိွပ္ ထုပ္ေဝခဲ့ပါတယ္။ ထိုပထမ အၾကိမ္ရိုက္ မူအတို္င္း အမ်ိဳးသား ပုံႏွိပ္တိုက္၊ ဂႏၶမာ ပုံႏွိပ္တိုက္၊ ေရြျပည္တန္ ပုံႏွိပ္တိုက္ႏွင့္ ျမန္မာျပည္ စာအုပ္တိုက္တို႔က အၾကိမ္ၾကိမ္ ပုံႏွိပ္ခဲ့ၾကေၾကာင္း ဆရာ ဦးေအာင္မြန္ (ျမတ္ဆုမြန္) ၏ ဂမၻီရကဗ်ာက်မ္း မိတ္ဆက္နိဒါန္း (စာ ၁၀ - ၁၁) တြင္ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

ဤပို႔စ္ပါ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္မ်ားသည္ လယ္တီေရာင္ျခည္ ကြန္ပ်ဴတာစာေပႏွင့္ ျမတ္ဆုမြန္စာေပ လုပ္ငန္း တုိ႔က ၂၀၀၄ ခုႏွစ္တြင္ ဒုတိယအၾကိမ္အျဖစ္ ရုိက္ႏွိပ္ထုပ္ေဝေသာ "ဂမၻီရကဗ်ာက်မ္း" မွ ျဖစ္ပါေၾကာင္း အသိေပးအပ္ပါတယ္။

ဘုန္းဉာဏ္

23/ 03/ 2010

Sembawang, Singapore

ဂ်နီဖာ လိုပက္(ဇ္) ဗုဒၶဘာသာသို႔ ေျပာင္းလာေလၿပီ

လန္ဒန္၊ ေအာက္တိုဘာ ၉၊ ၂၀၀၄။ အေက်ာ္အေမာ္ေတြဟာ ဗုဒၶဘာသာကို ထူးထူးဆန္းဆန္း စိတ္ဝင္စား စြဲမက္မႈရွိၾကဟန္တူပါရဲ႕။ ဒီတစ္ခါ ဗုဒၶဘာသာကို ဆက္ခံသူကေတာ့ လက္တီလို ဒီဗာ ဂ်နီဖာ လိုပက္(ဇ္) ပါပဲ။

သတင္းအရေတာ့ Wedding Planner မင္းသမီးဟာ တြဲဖက္သရုပ္ေဆာင္ ရစ္ခ်ဒ္ ေဂး (Richard Gere)ႏွင့္ ဘာသာေရး ေဆြးေႏြးေျပာဆိုမႈ အၾကိမ္အေတာ္မ်ားမ်ား အၿပီးမွာ ရစ္ခ်ဒ္ ေဂးရဲ႕ ဗုဒၶဘာသာ အေပၚမွာ စူးစိုက္ ႏွစ္ျမွဳပ္ထားမႈက ဗုဒၶဘာသာကို လက္ခံယုံၾကည္ဖို႔ လႈံ႕ေဆာ္ေပးေလာက္ေအာင္ကို သူမကို စြဲမက္ေစပါတယ္ လို႔္ သဆန္း သတင္းစာက ေရးပါတယ္။

"ဒို႔ေတြ ကၾကရေအာင္လား (Shall We Dance)" ဇာတ္ကားမွာ ေဂးႏွင့္ တြဲဖက္သရုပ္ေဆာင္ထားသူ လုိပက္က သူမဟာ ပိုမိုျမင့္မားတဲ့ စြမ္းေဆာင္ရည္ႏွင့္ ေကာင္းျမတ္တဲ့ လူသားတစ္ဦးျဖစ္ဖို႔ရာ အလြန္တရာ အေရးၾကီး ပါတယ္ဆိုတာေတြကို သတိထားမိလာပါၿပီလို႔ ဆိုပါတယ္။

"ကမၻာေလာကၾကီးမွာ စြမ္းအားတစ္ခုရွိပါလားလို႔ အခုေတာ့ ကြ်န္မသိပါၿပီ။ ေကာင္းျမတ္မႈႏွင့္ ေမတၱာတရားကုိ ရွင္က ၿငိမ္းသတ္လိုက္ရင္ ၿငိမ္းသတ္မႈက ရွင့္ထံျပန္လာမွာပဲဆိုတဲ့ စြမ္းအင္ရွိတယ္ေလ။ အဲဒါကေတာ့ က်မ အတြက္ အလုပ္ျဖစ္တဲ့ အေျခခံတရားတစ္ခုပါပဲ" လို႔ သူမရဲ႕ဆိုစကားကို သတင္းက ကိုးကား ေဖာ္ျပပါတယ္။

Source: Sasana Abhiwurdhi မွ April 2009 တြင္ ရိုက္ႏွိပ္ထုပ္ေဝသည့္ Society How to Develop Happiness in Daily Living, Features & Interviews with Buddhist Celebrities စာအုပ္မွ Jennifer Lopez ကုိ ျမန္မာျပန္ဆိုပါသည္။


ဘုန္းဉာဏ္
Sitiawan, Malaysia

ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ကံေတြကပဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ကံၾကမၼာကို ဖန္တီးတာပါ။ (ဂ်က္ လီ)

ဂ်က္ လီဟာ အာရွတိုက္မွာ လူသိအမ်ားဆံုး သိုင္း (ကိုယ္ခံပညာ) ရုပ္ရွင္မင္းသား ျဖစ္ႏိုင္ ပါတယ္။ ဒါ့ အျပင္ ေဟာလိဝုဒ္မွာ ေရပန္းစားမႈ ကလည္း တိုးပြားလို႔ လာေနပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ဒီ ကိုယ္ေရး အက်ဉ္းခ်ဳပ္မွာေတာ့ ဗုဒၶဘာသာ အေပၚမွာ သူ႔ရဲ႕ စိတ္ဝင္စားမႈႏွင့္ အမ်ားအက်ိဳး အတြက္ ဗုဒၶဘာသာ တရားေတာ္ရဲ႕ တန္ဖိုးေတြ ကို ထြန္းကားေအာင္ လုပ္ေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕တာဝန္ကုိ မွ်ေဝထားပါတယ္။

၁၉၉၇ ခုနွစ္မွာ ရုပ္ရွင္ရိုက္တာကေန အနားယူဖို႔ ကြ်န္ေတာ္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ တစ္ခ်က္ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ အရမ္းကို ပင္ပန္းလို႔ပါ။ စဉ္းစားၾကည့္ပါဦး။ ရွစ္ႏွစ္သား အရြယ္က စၿပီးေတာ့ဗ်ာ၊ ဝူးရွဴးကို တစ္ေန႔ကို ရွစ္နာရီ ႏႈန္းႏွင့္ ဆယ္ႏွစ္ၾကာ ေလ့က်င့္ခဲ့ရတယ္။ အဲဒီေနာက္ ရုပ္ရွင္ကားေတြ စရိုက္တာပဲ။ ၿပီးေတာ့လဲ အားလုံးက အတူတူလိုပါပဲ။ ေနာက္ၿပီး သတင္းေထာက္ေတြႏွင့္ စကားေျပာတုိင္း ဓာတ္ပုံရိုက္ဖို႔ ကိုယ္ဟန္ျပ ေပးဖို႔ရာ အျမဲပဲ ေခ်ာ့ေမာ့ ေျပာၾကေတာ့တာပဲ။ ဒါေပမဲ့လဲ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားေတာ့ လာ တာေပါ့ေလ။ ဝင္ေငြေကာင္းေကာင္းရပါတယ္။ ထိခုိက္ဒဏ္ရာရမႈ ၾကီးၾကီးမားမားေတာ့လဲ ရွိတာေပါ့ဗ်ာ။

ႏွစ္ေတြက ကုန္လြန္ခဲ့ပါၿပီ။ အရြယ္အသီးသီးဟာ သူ႔နည္းသူ႔ဟန္ႏွင့္ေတာ့ ေတြးေခၚႏိုင္စြမ္းရွိတာပါပဲ။ ဒီေတာ့လဲ ဟိုဟိုဒီဒီ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြ ခ်မိတာပါပဲ။ ရိုးရိုးသားသားေျပာရရင္ ပိုေက်ာ္ၾကားေအာင္ ဒါမွမဟုတ္ အာဏာ ပိုရွိေအာင္လုပ္ရတာကို ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မဝင္စာခဲ့ဘူးဗ်။ ေမေမ့အတြက္၊ ကြ်န္ေတာ့မိသားစုႏွင့္ ကြ်န္ေတာ့ ကေလးေတြအတြက္ မွ်မွ်တတရွိဖို႔၊ သူတို႔ကို ေထာက္ပံ့ေပးဖို႔ လုံေလာက္ပါၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္ အနားယူဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လုိက္ပါၿပီ။

ဒီအခ်ိန္မွာေပါ့ဗ်ာ ... လို ကုန္စန္ ရင္ပိုခ်ီ (Lho Kunsang Rinpoche) ကို ေတြ႕ပါတယ္။ သူက တိဗက္ဗုဒၶ ဘာသာရဲ႕ ဘာသာေရးဆရာေတာ္ၾကီးေပါ့။ ဘာလို႔ အနားယူေတာ့မွာလဲလို႔ သူက ကြ်န္ေတာ့ကို ေမးပါ တယ္။ “ဗုဒၶတရားေတာ္ကို ေလ့လာဖို႔ႏွင့္ ဘာသာတရား ကိုင္းရႈိင္းတဲ့ ဘဝႏွင့္ ေနထိုင္ဖို႔ပါဘုရား” လို႔ ေလွ်က္ထားလုိက္တယ္။

“ဟင့္အင္း၊ မင္း အနားယူလို႔ မရေသးပါဘူး” လို႔ ရင္ပိုခ်ီက မိန္႔ပါတယ္။

အခုေတာ့ဗ်ာ ... ကြ်န္ေတာ့ရဲ႕ အသက္ေမြးမႈလုပ္ငန္းစဥ္မွာ ပညာသုတ ၾကီးမားၾကြယ္ဝေတာ္မူၾကတဲ့ ဆရာသမားေတြကို ေတြ႕ထားရပါၿပီ။ ၿပီးေတာ့လဲ ကြ်န္ေတာ့ရဲ႕ ကံၾကမၼာဟာ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ဆက္စပ္ ေနတယ္လို႔ သူတို႔ေတြအားလုံးက မိန္႔ၾကတယ္ဗ်။ ေရွာင္လင္ေက်ာင္းေတာ္ (Shaolin Temple) ရုပ္ရွင္ကား ရိုက္ေနစဉ္ကေတာင္မွေလ၊ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ဇာတ္ေကာင္စရိုက္အတြက္ ဘာသာေရး ထုံးတမ္း ဓေလ့ေတြကို ကြ်န္ေတာ္ေလ့လာေနစဉ္ေပါ့ဗ်ာ၊ ေက်ာင္းကလူေတြက “ခင္ဗ်ား ဘုန္းၾကီးလုပ္သင့္ၿပီ” လုိ႔ေတာင္ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေျပာၾကတယ္ေလ။ (ဒီေတာ့ ဒါရုိက္တာက “ဟင့္အင္း၊ ေစာင့္ပါဦး၊ မလုပ္ေသးပါနဲ႔ဦး၊ ဇာတ္ကား ၿပီးေအာင္ရိုက္ဖို႔ ရွိေသးတယ္ေလ” လို႔ ေျပာရေသးတယ္)။

ဒါေပမဲ့လဲ ငါဟာ ဗုဒၶဘာသာက်င့္စဉ္လမ္းကို အမွန္တကယ္ ရွာေဖြရမွာပဲလို႔ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာကို ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ခံစားေနခဲ့ရပါၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္ ရင္ပိုခ်ီကို ေလွ်ာက္ထားမိတယ္။ “တျခားလူေတြအားလုံးက ေတာ့ ဘုန္းၾကီးျဖစ္လာဖို႔၊ သို႔မဟုတ္ ေလာကီေဘာင္ကို စြန္႔ခြါၿပီး ပိဋကတ္က်န္းဂန္ေတြေလ့လာဖို႔ တပည့္ ေတာ္ကို တိုက္တြန္းေနၾကပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့ အားလုံးရဲ႕အရွင္ ဆရာသခင္ကေတာ့ “အလုပ္ဆီကို ျပန္ပါ” လို႔ မိန္႔ေနတာပါ။”

“ဒီတစ္သက္တာမွာ မင္းရဲ႕တာဝန္က မၿပီးေသးဘူး” လို႔ ဆရာေတာ္က မိန္႔ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္က ေမးလုိက္တယ္။ “ဘယ္လုိလုပ္ ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။ တပည့္ေတာ္ ရခဲ့တာေတြ၊ ေပးႏိုင္စြမ္း ရွိခဲ့ၿပီးတာေတြႏွင့္ တပည့္ေတာ္ ေက်နပ္တင္းတိမ္ပါၿပီ။ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ အသက္ေမြးမႈလုပ္ငန္း၊ တပည့္ ေတာ္ရဲ႕ ေက်ာ္ၾကားမႈ၊ တပည့္ေတာ္ရဲ႕မိသားစုႏွင့္ တပည့္ေတာ္ ေက်နပ္ပါၿပီ။ လုပ္ဖို႔ ၾကံစည္ထားတာေတြ အားလုံး ၿပီးေျမာက္ၿပီးပါၿပီဘုရား။”

“မင္းရဲ႕တာဝန္ဆိုတာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုအေၾကြးတင္တာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ မင္းမွာ ပိုၿပီးၾကီးမားတဲ့ တာဝန္ၾကီး ရွိေနေသးတာကို ေျပာတာပါ။”

“ေကာင္းပါၿပီ၊ အဲဒါ ဘာလဲဆိုတာ မိန္႔ပါ။ အဲဒါ ဘာလဲဆိုတာ သိရရင္ ဒီတာဝန္ကိုယူဖို႔ တပည့္ေတာ္ သေဘာ တူခ်င္မွတူမယ္။ ျငင္းပယ္ေကာင္း ျငင္းပယ္ပါမယ္” လုိ႔ ျပန္ေလွ်ာက္လုိက္တယ္။

“မင္းကို ထုပ္ေျပာလုိ႔ မျဖစ္ပါဘူးကြာ။ အေတြ႔အၾကံဳကတဆင့္ မင္းဖာသာမင္း သေဘာေပါက္လာပါလိိမ့္ မယ္”လို႔ သူက ေျဖတယ္ေလ။

“ေကာင္းပါၿပီ။ ဆရာက ဒီလိုဆိုရင္ အဲဒါကို တပည့္ေတာ္ ရွာေဖြပါ့မယ္” လို႔ သံသယႏွင့္ပဲ ေလွ်ာက္လုိက္ ပါတယ္။ သူဘာေတြေျပာေနတယ္ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ မသိဘူး။

ဒါေပမယ္လုိ႕ တခ်ိန္တည္းမွာေလ၊ ရုပ္ရွင္ကားေတြ ဆက္ရိုက္ေနျဖစ္တယ္ဗ်။ ကြ်န္ေတာ္ Lethal Weapon 4 ကို ရုိက္တယ္။ ဒိေနာက္ေတာ့ တစ္ႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ ဒီတာဝန္ဆိုတာၾကီးက ဘာၾကီးမ်ားျဖစ္ေလမလဲလို႔ နားလည္လာသည္တုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားရင္း အခ်ိန္ေတြ အမ်ားၾကီးကုန္ခဲ့ပါတယ္။

အေမရိကမွာရွိေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ့ထံ ရင္ပိုခ်ီ အလည္လာတဲ့အခ်ိန္မတုိင္မီ သူဆိုလုိတာကို အရိပ္အျမြက္ ေတာ့ သိရၿပီလို႔ ကြ်န္ေတာ္ စၿပီးခံစားလာရၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္လုပ္ရမည့္ အရာႏွင့္ပတ္သက္လုိ႔ သဲလြန္စ အမ်ား အျပားကို ကြ်န္ေတာ္ ေတြ႔ထားၿပီးၿပီ။ အဲဒါက ရုပ္ရွင္ကားေတြရိုက္ဖို႔ရာ ကြ်န္ေတာ့္ စိတ္ရင္းေစတနာႏွင့္ ဆက္စပ္ ပတ္သက္ေနတယ္ေလ။

ခက္ခဲပင္ပန္းလွၿပီး ဒဏ္ရာရဖို႔ အႏၱရာယ္အျမဲရွိေနတဲ့ ဒီအသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းအလုပ္ကို ဆက္လုပ္ဖို႔ ဘယ္လို အေၾကာင္းတရားမ်ိဳးကမ်ား င့ါကို လႈံ႕ေဆာ္ေပးေနပါလိမ့္မလဲ။ ေရွ႕မွာ ကြ်န္ေတာ္ေျပာခဲ့တဲ့ အတိုင္းပဲ ကြ်န္ေတာ္က ေငြကိုပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေက်ာ္ၾကားမႈကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ထပ္ၿပီး မမက္ေမာ မကပ္ၿငိေတာ့တဲ့ လူမ်ိဳးေလ။ ကြ်န္ေတာ့မိသားစုကို ေစာင့္ေရွာက္ေထာက္ပံ့ဖို႔ ေငြလုံလုံေလာက္ေလာက္ရေအာင္ အခ်ိန္ အၾကာၾကီး ကြ်န္ ေတာ္ ရွာခဲ့ၿပီးၿပီပဲဗ်ာ။

ၿပီးေတာ့လဲေလ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြ သိၾကတဲ့အတုိင္းပါပဲ၊ ေက်ာ္ၾကားမႈဆိုတာဗ်ာ တဒဂၤ တစ္ခဏပါပဲ။ သမိုင္းတစ္ေလွွ်ာက္မွာ ထင္ေပၚေက်ာင္ၾကားတဲ့သူ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္မ်ား ရွိလို႔လဲဗ်ာ။ ေဟာလိဝုဒ္ တစ္ေနရာတည္းမွာပဲ ရုပ္ရွင္မင္းသား ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိလဲ။ အဲဒီထဲက ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ မွတ္ဉာဏ္ထဲက ေလ်ာ့ပါးေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီလဲ။

အခ်ိန္က အရာရာတိုင္းကို တုိက္စားသြားပါတယ္။ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ မ်ိဳးဆက္က ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ေတြကိုေတာင္ သိၾကေတာ့တာမွ မဟုတ္တာ။ ဂုဏ္သတင္းၾကီးမႈရဲ႕ ေသြးေဆာင္ လွည့္ျဖားမႈကို ေကာင္းေကာင္းၾကီး သေဘာေပါက္ရင္ ခင္မ်ားကို အဓမၼၾကီးေမာင္းႏွင္ေနတဲ့ အဲဒီ လည့္ျဖားမႈကို ေမာင္းႏွင္ခြင့္ မေပးဘူးဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ အဲဒီတာဝန္ၾကီးကို ကြ်န္ေတာ္ မႏွစ္က သေဘာေပါက္နားလည္လာတယ္ဗ်။ ကြ်န္ေတာ့မွာ ဗုဒၶဘာသာကို အေနာက္ကမၻာကို ကူညီ မိတ္ဆက္ေပးဖို႔ တာဝန္တစ္ရပ္ ရွိတယ္ေလ။ အစဉ္အလာနည္းလမ္းႏွင့္လဲ မဟုတ္သလုိ အစဉ္အလာ ဆက္သြယ္ေရးနည္း ႏွင့္လဲ မဟုတ္ဘူးေလ။

ဗုဒၶဘာသာမွာ အဓိကက်တဲ့ အယူအဆၾကီးေတြ အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ အဲဒီထဲက ႏွစ္ခုကိုပဲ ကြ်န္ေတာ္ ေျပာပါ့မယ္။ အယူအဆတစ္ခုက ကံတရားဗ်။ အဲဒီကံဆိုတာဗ်ာ - ခင္ဗ်ားရဲ႕ ကံၾကမၼာကို စီမံဖန္တီးေပးတဲ့ အျပဳအမူေတြ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြေပါ့။ တျခားတစ္ခုက ေမတၱာ ဒါမွမဟုတ္ ကရုဏာတရားပါ။ လူတုိင္းလူတိုင္းကုိ ေမတၱာႏွင့္ယွဉ္ၿပီး ဆက္ဆံတဲ့ တရားေပါ့။

လူတုိင္းလူတိုင္းဟာေလ ဘယ္ေလာက္ထိ ညည္းညူေနခ်င္ၾကတာကို ကြ်န္ေတာ္ စၿပီးသတိထားမိတယ္။ သူတို႔ေတြရဲ႕ က်န္းမာေရး၊ အလုပ္အကုိင္၊ အလုပ္ရွင္၊ ဆက္ဆံေရး၊ သူတို႔ေတြရဲ႕ မိသားစုႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ညည္းညူခ်င္ၾကတာပါ။ လူေတြကဗ်ာ သူတို႔ေတြရဲ႕ဘဝေတြ ဘာေတြမ်ားျဖစ္ေနပါလိမ့္၊ တျခားလူေတြ အားလုံးက သူတို႔ေတြရဲ႕ဘဝကို ဘယ္လုိမ်ား ခက္ခဲေအာင္လုပ္ေနပါလိမ့္ ဆိုတာေတြႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး တစ္ခ်ိန္လုံး ၿငီးတြားေျပာဆိုေနၾကတာပါ။ ဒါေပမယ္လုိ႔လဲ ခင္ဗ်ားမွာ ျဖစ္လာေနတာေတြက မေဝးလွတဲ့ အတိတ္ကာလကပဲ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အျပဳအမူေတြက ဖန္တီးထားတာေတြပါ။ အလားတူပါပဲ ဒီဘဝမွာ ခင္ဗ်ားလုပ္ထားတာေတြ - ခင္ဗ်ားရဲ႕ အျပဳအမူ အလုပ္အကိုင္ေတြ၊ စကားေတြ၊ အမူအရာေတြ အားလုံးဟာ ေနာက္ဘဝမွာ ခင္ဗ်ားဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာကို စီမံဖန္တီးေပးတယ္ေလ။ အခု ခင္ဗ်ားဘဝရဲ႕အဆုံးမွာ ကုိယ္ပိုင္ account statement တစ္ခုကို ခင္ဗ်ားေရးေပးရၿပီလို႔ စိတ္ကူးၾကည့္လုိက္စမ္းပါ။ တျခားလူေတြကိုေတာ့ ခင္ဗ်ား ဖုံးကြယ္လို႔ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာ့ ခင္ဗ်ား လိမ္လုိ႔မရပါဘူး။ ဘယ္သူ႔ကို ခင္ဗ်ား ညည္းညူတယ္၊ ဘယ္လုပ္ငန္း တာဝန္ေတြကေတာ့ျဖင့္ မၿပီးဆုံးပဲထားခဲ့ရၿပီ၊ ဘယ္ကတိစကားေတြ ပ်က္ ကြက္ခဲ့တယ္ဆိုတာေတြ ခင္ဗ်ား သိပါတယ္။

အဲဒါကိုသာ ဒီနည္းႏွင့္ ခင္ဗ်ားေတြးၾကည့္လုိက္မယ္ဆိုရင္ အေတာ္စိတ္လႈပ္ရွားဖို႔ေကာင္းတဲ့ ဇာတ္ကြက္ တစ္ခုေတာ့ ခင္ဗ်ား ဖန္တီးၿပီးသြားၿပီလို႔ ေျပာလုိ႔ရသြားၿပီေပါ့။ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ရာ လွဳံ႕ေဆာ္မႈေတြ၊ ေျဖရွင္း မၿပီးေသးတဲ့ ျပႆနာေတြ၊ သူ (သို႔မဟုတ္) သူမ တုိက္ရိုက္ေျပာဖို႔ လုိအပ္မယ့္ ဒါမွမဟုတ္ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ က်ရင္ အစားေပးရမယ့္ ဒီလိုမွ မဟုတ္ေသးရင္လဲ အမွန္ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ရဦးမယ့္ အမွားေတြ အဲဒီလိုဟာမ်ိဳးေတြ အားလုံးႏွင့္ ဇာတ္ေဆာင္စရုိက္တစ္ခု ျဖစ္လာႏုိင္ေအာင္ေပ့ါ။ စင္စစ္ေတာ့ ခင္ဗ်ားဟာ ေနာက္ဘဝအတြက္ ဇာတ္ညြွန္း တစ္ပုဒ္ကို အျမဲမျပတ္ ေရးေနပါတယ္လို႔ ေျပာရင္ ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ခင္ဗ်ားရဲ႕ လက္ရွိ အေျခ အေနကို ၿငီးၿငဴတဲ့အခါ ႏွစ္ၾကိမ္ေတြးလုိ႔ရတာေပါ့။ - ဘာလုိ႔လဲဆိုေတာ့ ဒါကို ျဖစ္လာေအာင္လုပ္တဲ့ အတြက္ ဘယ္သူ႔မွာ တာဝန္ရွိတယ္လို႔ ခင္ဗ်ားထင္သလဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕အခိုက္အတန္႔မွာ ကျပဖို႔ အခ်ိဳ႕ ဇာတ္ေကာင္ စရိုက္ေတြကို ဘယ္သူက စီစဉ္ခဲ့တယ္လို႔ ခင္ဗ်ားထင္သလဲ။ ဇာတ္လမ္းထဲမွာ ေၾကကြဲဖြယ္ရာ အေကြ႔ အေကာက္ေတြ၊ ေနာက္ၿပီး ခက္ခဲတဲ့ စိန္ေခၚမႈေတြႏွင့္ အေျခအေနေတြကို ဘယ္သူက ပုံေဖၚခဲ့တာလဲ။ ကံတရားကပဲ ဇာတ္ညႊန္းေရးၿပီး ခင္ဗ်ားရဲ႕ကံတရားအတြက္ ခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္ထဲမွာပဲ တာဝန္ရွိတာပါ။ လူအမ်ားကသာ ကံတရားကို ဒီလိုေတြးၾကရင္ ကမၻာၾကီးဟာ အလြန္ကိုပဲ ထူးျခားလာႏိုင္ပါတယ္။ ညည္းညူတာေတြလဲ ေလ်ာ့ပါးသြားမယ္။ လူေတြလည္း သူတို႔ရဲ႕ စိတ္ေနသေဘာထားကို အေျပာင္းလဲၾကီး ေျပာင္းလဲေအာင္ လုပ္ႏိုင္ေလာက္ပါတယ္။ တျခားလူေတြအေပၚ ပိုေကာင္းလာႏိုင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ပိုမိုၿပီး ေမတၱာတရား ေရွးရႈတဲ့နည္ႏွင့္ စၿပီးျပဳမူ ဆက္ဆံလာႏိုင္ပါတယ္။

ဒါက တကယ့္ အေပၚယံေလးပါ။ ကြ်န္ေတာ္ ေန႔စဉ္ေန႔တုိင္း အသစ္အသစ္ေတြကို ေလ့လာေနရဆဲပါ။ ယခုအခါမွာေတာ့ ရုပ္ရွင္ရိုက္ရာမွာ ကြ်န္ေတာ့ရဲ႕ အဓိကရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္က ရုပ္ရွင္မဟုတ္ ဘူးဗ်။ အဲဒီအစား ရုပ္ရွင္ တီဗြီ သို႔မဟုတ္ အင္တာနက္ဆိုတဲ့ ၾကားခံဆက္သြယ္ေရး နည္းလမ္းကိုသုံးၿပီး ဗုဒၶဘာသာ ႏွင့္ပတ္သက္လို႔ ကြ်န္ေတာ့ရဲ႕ နားလည္မႈေတြကို နားေထာင္လုိ ၾကားလိုၾကသူေတြႏွင့္ မွ်ေဝဖို႔က ကြ်န္ေတာ့ ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပါ။ အနာဂတ္ကာလမွာ အရွိန္အဝါ ဒါမွမဟုတ္ ေငြေၾကး ပိုရမယ္ဆိုရင္ ဒီတာဝန္ကို ၿပီးျပတ္ ေအာင္ ကူညီေဆာင္ရြက္ရာမွာ သုံးစြဲဖို႔ ၾကံစည္စိတ္ကူးထားပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြ၊ ရင္ပိုခ်ီေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ေတြဟာ နာမည္ေက်ာ္ၾကား လူသိမ်ားၾကတာ မဟုတ္ေလေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ တန္ဖိုးရွိတဲ့ သင္ၾကားခ်က္ေတြကို ဘယ္သူမွ အာရုံမစုိက္မိဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ သူတို႔ရဲ႕ ဉာဏ္ပညာကို ဝိုင္းၿပီး ျဖန္႔ျဖဴးေပးခ်င္ပါတယ္။ သူတို႔ေတြရဲ႕ ဒႆနႏွင့္ ပတ္သက္လို႔ အနည္းအက်ဉ္း ေျပာျပေပးဖို႔ႏွင့္ လူ႔ဘဝျဖစ္တည္မႈဇာတ္လမ္းမွာ ေမတၱာတရားက ဘယ္လို အေရးပါတဲ႔ အခန္းက ပါဝင္ကျပေနတယ္ ဆိုတာကို ေျပာျပေပးဖို႔ ဆက္သြယ္ေရး (media) ကို သုံးႏိုင္စြမ္း ကြ်န္ေတာ့မွာ ရွိပါတယ္။ ဒါဟာ အခုအခါ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ အရင္းခံအေၾကာင္းတရားပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ အတြက္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ ရုပ္ရွင္ကားေတြကို မရုိက္ေတာ့ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ဟာ အနားယူလို႔ မရေသးဘူးဆိုတာ အခုေတာ့ သေဘာေပါက္လာပါၿပီ။ ကမၻာၾကီးမွာ ပိုမိုၾကီးမားတဲ့ ဉာဏ္ပညာႏွင့္ သဘာဝပိုက်တဲ့ အျပဳအမူျဖစ္လာေအာင္ ဝိုင္းဝန္းၿပီး လႈံ႕ေဆာ္ ေပးေကာင္းေပးႏိုင္တဲ့ ရုပ္ရွင္ ဇာတ္ကား အနည္းငယ္ မရိုက္ရေသးခင္ေတာ့ အနားယူလို႔ မရေသးပါဘူး။ လက္မွတ္ေရာင္းတဲ့ ေနရာက ျပန္လွည့္တာထက္ အေဝးဆို အေဝးၾကီးကုိ ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနပါတယ္။

ကရုဏာတရားႏွင့္ အကန္႔အသတ္မဲ့ ေမတၱာတရားဆိုတဲ့ ဗုဒၶဒႆနကို ျမွင့္တင္ေပးဖို႔ ကြ်န္ေတာ့ အပိုင္းကို ကြ်န္ေတာ္ လုပ္ခ်င္တာသက္သက္ပါ။ ဒီဘဝတစ္သက္တာမွာ လူျဖစ္ရျခင္းဆိုတဲ့ အခြင့္ အေရးကို အက်ိဳးအရွိဆုံးျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရတယ္ဆိုတာ အခ်ိဳ႕လူေတြ နားလည္ လာေအာင္လုိ႔ပါ။ နည္းနည္း ေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္ ကိုယ့္ပရိတ္သတ္ေတြကို ဘာသာတရား ေျပာင္းဖို႔ ၾကိဳးစားေနတာ မဟုတ္ရပါဘူး။ သတင္းအခ်က္အလက္ ကမ္းေပးရုံေလးပါ။ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ ၾကံဳၾကိဳက္ခ်င္မွ ၾကဳံၾကိဳက္မယ့္ အယူအဆေတြကို လွစ္ျပ ထိေတြ႕ေစဖို႔သက္သက္ပါ။ သတင္းစကားကို သူတို႔ေတြ စိတ္မဝင္စားရင္ ဒါကို သတိေတာင္ ထားမိေကာင္းမွ ထားမိမွာပါ။ နားဆင္ဖို႔ အသင့္ပါပဲ ဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔ေတြ ၾကားပါလိမ့္မယ္ဗ်ာ။

Sasana Abhiwurdhi Wardhana Society မွ April 2009 တြင္ ရုိက္ႏွိပ္ထုပ္ေဝသည့္ How to Develop Happiness in Daily Living, Features & Interviews with Buddhist Celebrities စာအုပ္မွ Jet Li ၏ “Our Actions Determine our Destiny” ကို တုိက္ရိုက္ ဘာသာျပန္ဆိုပါသည္။

ဘုန္းဉာဏ္

Sitiawan, Malaysia

Thu 18/02/2010