လူ႔ စိတ္သည္
စၾကာဝဠာ တစ္ခုလုံးရွိ ဓာတ္မ်ားကို ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကမၻာ့ စနစ္မ်ားကို ေသာ္လည္းေကာင္း
ထိုးထြင္းသိၿပီး ခြဲျခားစိတ္ျဖာႏိုင္စြမ္း ရွိသည္။ စိတ္တြင္ လွ်င္ျမန္စြာ ျဖစ္ခ်ဳပ္ေနသည့္
ေစတသိက္မ်ားလည္း ပါဝင္သည္။ ယင္း ေစတသိက္တို႔သည္ လ်က္စီးလက္သည့္ အျမန္ႏႈန္းျဖင့္ အၿမဲ
ျဖစ္လိုက္ ပ်က္လိုက္ ျဖစ္ေနသည္။ ၄င္းသည္ အားေကာင္း ျပင္းထန္သည့္ စြမ္းရည္ ပုံစံ တစ္မ်ိဳး
ျဖစ္သည္။ စင္စစ္ေသာ္ကား လူသား၏ စိတ္ႏွင့္ ႏႈိင္းယွဉ္ႏိုင္သည့္ စြမ္းရည္မ်ိဳး မည္သည္
မရွိပါေပ။ စိတ္ဟူသည္ အရာအားလုံး၏ ေရွးသြား ျဖစ္ပါ၏။ စိတ္သည္
ျမင့္ျမတ္ပါ၏။ အရာအားလုံးသည္ စိတ္သာလွ်င္ အရင္းမူလ ရွိပါကုန္၏။ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္က
“အလွ်င္အျမန္ ေျပးသြားတတ္သည့္ လူ႔စိတ္မွ တစ္ပါး အျခားေသာ စြမ္းအင္ကို ငါ ဘုရား ျမင္ေတာ္မမူေပ”ဟူ၍
ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ဥပမာ … သိပၸံပညာကို ေလ့လာသူတို႔သည္ အႏုျမဴ (atom)၏ သေဘာတရားကို အလြယ္တကူပင္ သေဘာေပါက္ၾကေပလိမ့္မည္။ အႏုျမဴမႈန္
တစ္ခုသည္ တစ္ စကၠန္႔ အတြင္းမွာပင္ အႀကိမ္ေပါင္း သန္းခ်ီၿပီး ေျပာင္းလဲတတ္သည္။
ဗုဒၶဘာသာ စိတ္ပညာတြင္
လူ႔စိတ္ အႀကိမ္ေပါင္း (၁၇) ႀကိမ္ ေျပာင္းလဲခ်ိန္တြင္ ရုပ္ကား တစ္ႀကိမ္သာ ေျပာင္းလဲသည္ဟု
ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ကို ေျပာျပထားသည္။ အႏုျမဴမ်ားႏွင့္ ျဒပ္စင္မ်ားသည္လည္း ယင္း ဥပေဒသအတိုင္းပင္
လည္ပတ္ေနေပသည္။ ဇီဝေဗဒကို ေလ့လာသူတို႔သည္ ကလာပ္စည္းမ်ားႏွင့္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏ ခႏၶာကိုယ္တြင္းရွိ
အရာရာတိုင္းသည္ အခ်ိန္ႏွင့္ အမွ် ေျပာင္းလဲေနရေၾကာင္း နားလည္ႏိုင္ၾကေပသည္။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏
စိတ္ စြမ္အင္တို႔သည္ လ်က္စီးလက္မႈထက္ အႀကိမ္ေပါင္း တစ္ေထာင္ ပိုျမန္ကာ ျဖစ္ ပ်က္ေနပါသည္။
ထိုသို႔ေသာအရာသည္ စိတ္၏ သေဘာသဘာဝပင္ ျဖစ္ပါသည္။
၄င္းအျပင္
ေလာကတြင္ ျဖစ္ပ်က္သည့္ အရာအားလုံး အတြက္ စိတ္မွာပင္ တာဝန္ ရွိပါသည္။ ရွင္ေတာ္ ဗုဒၶက
“ေကာင္းသည္ ျဖစ္ေစ၊ ဆိုးသည္ ျဖစ္ေစ ဤစၾကာဝဠာ အတြင္း တည္ရွိသမွ် အတြက္ စိတ္မွာပင္ တာဝန္
ရွိပါ၏။ ”ဟု ေဟာျပေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ “သင္ ေတြးထင္ထားသည့္ အတိုင္း သင္ ျဖစ္လာရသည္”ဟု
စကားပုံ တစ္ခုလည္း ရွိပါသည္။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ ျဖစ္ေနသမွ်သည္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ စိတ္ကူးစိတ္သန္း၏
အက်ိဳးရလဒ္ ျဖစ္ပါသည္။
ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏
ျပႆနာမ်ား အတြက္ နတ္ဘုရားမ်ား၊ တေစၦသရဲမ်ားႏွင့္ နတ္မိစၦာမ်ားကို အျပစ္တင္ေနၾကျခင္းသည္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏ လွည့္စားတတ္သည့္ စိတ္အာရုံေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ အခ်ိဳ႕လူမ်ားကမူ ယေန႔ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔
ဒုကၡခံစားရမႈမွာ ဟိုး … ဘိုးေဘး ဘီဘင္တို႔ က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကသည့္ ‘မူလအစ’ အျပစ္ႀကီး (sin)၏ အက်ိဳးဆက္ျဖစ္သည္ ဟုပင္ ယုံၾကည္ေနၾကသည္။ (sin-ဟု ေခၚသည့္ ဒုစရိုက္ႀကီးမ်ိဳး ဗုဒၶဘာသာတြင္ မရွိပါ။ ဖန္ဆင္းရွင္
ဘာသာတြင္ အထူးသျဖင့္ ခရစ္ယန္ဘာသာ တရားတြင္ ရွိသည္။ ယင္းကို ရည္ရြယ္ဟန္ တူပါသည္။ ဘာသာျပန္သူ)။
အဲဒီလိုသာ ဆိုခဲ့လွ်င္ တိရစၦာန္မ်ား အတြက္ ဘယ္လို ေျပာၾကပါမည္နည္း။ သူတို႔လည္း ဗ်ာဓိသေဘာ
ခံစားၾကရသည္။ အိုမင္းရင့္ေရာ္ၿပီး ေသဆုံးၾကရသည္ပင္။ တိရစၦာန္မ်ားလည္း ၄င္းတို႔၏ မူလအစ
အျပစ္ႀကီး (sin)၏ အက်ိဳးကို ခံစားေနၾကရတာပါလား။ သစ္ပင္မ်ားသည္လည္း အနာျဖစ္မႈ၊
ႀကီးရင့္မႈႏွင့္ ေသဆုံးမႈတို႔ကို ခံစားၾကရသည္။ ၄င္းတို႔သည္္လည္း မူလအစ အျပစ္ႀကီး (sin)ေၾကာင့္ ဤ ျပႆနာမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ႀကဳံေတြ႔ေနၾကရပါသေလာ။
အျခားသူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏
စိတ္ကို မည္သူမွ် မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေပ။ သို႔ေသာ္ မိမိ၏ စိတ္ကို မိမိ ပြားမ်ား တိုးတက္ေစလွ်င္ကား
ေကာင္းသည့္ ကိစၥအတြက္ ျဖစ္ေစ၊ မေကာင္းသည့္ ကိစၥအတြက္ျဖစ္ေစ အျခားသူမ်ား အေပၚ ႀကီးမားသည့္
လႊမ္းမိုးမႈကို ျဖစ္ေစႏိုင္ပါသည္။ သိပၸံပညာ တိုးတက္မႈကို ကိုယ္က်ိဳးအတၱ ကိစၥရပ္မ်ား
အတြက္ အခ်ိဳ႕လူမ်ားက လြဲမွားစြာ အသုံးခ်ျခင္း သို႔မဟုတ္ အလြဲသုံးစားျပဳျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ႏိုင္ပါသည္။
အျခား တစ္ဖက္တြင္မူ ဓမၼသေဘာတရား သို႔မဟုတ္ စၾကာဝဠာ၏ အလုပ္လုပ္ပုံမ်ားကို ခံစား နားလည္ရန္
စိတ္ကို ထိန္းေက်ာင္းၿပီး အသုံးခ်ႏိုင္ပါသည္။
ဥပမာ - စိတ္ကုိ
ပြားမ်ား တိုးတက္ေစျခင္းျဖင့္ အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီးတို႔သည္ အႏုျမဴ တစ္ခု၏ အတြင္းရွိ
စြမ္းအင္ကို ရွာေဖြေဖာ္ထုပ္ေတြ႔ရွိၾကၿပီး လူသား ေကာင္းက်ိဳးအတြက္ အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္
အလုပ္ အမ်ားအျပားကို လုပ္ေဆာင္ရန္ ဤပညာကို အသုံးျပဳခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဆန္႔က်င္ဘက္
အေနျဖင့္ ယင္း ရွာေဖြေတြ႔ရွိမႈ ျဖစ္စဉ္တြင္ ကမၻာႀကီး တစ္ခုလုံးကို ဖ်က္ဆီးပစ္ႏိုင္သည့္
နယူကလီးယား လက္နက္မ်ားကိုလည္း တည္ထြင္ခဲ့ၾကသည္။ စိတ္ကို သင့္တင့္စြာ မထိန္းခ်ဳပ္လွ်င္
သို႔မဟုတ္ ေလ့က်င့္မႈ မျပဳလွ်င္ ေနာက္ဆက္တြဲ ျဖစ္ေပၚလာမည့္ အႏၱရာယ္မ်ားမွာ အမွန္တကယ္ပင္
စိတ္ကူး၍ မရႏိုင္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ စိတ္ထဲတြင္ ခ်က္ျခင္း ေပၚလာသည့္ ဥပမာ တစ္ခုကို
ဆိုရပါမူ ဟစ္တလာ (Hitler) ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ သူသည္ ႀကီးက်ယ္သည့္ ဉာဏ္ပညာကို ဆိုးယုတ္သည့္
ကိစၥမ်ား အတြက္ အသုံးျပဳခဲ့သည္။
သက္ရွိ သတၱဝါ အားလုံး လိုလိုသည္ လူသားတို႔၏ အတၱဆန္သည့္
ေလာဘစိတ္ေၾကာင့္ တေျဖးေျဖး မ်ိဳးတုန္း ေပ်ာက္ကြယ္လာေနသည္။ ယင္း ေလာဘစိတ္ ဆိုသည္မွာ
သင့္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္စြာ မက်င့္ႀကံသည့္ စိတ္မ်ားမွ ျဖစ္ေပၚလာသည္။ ၄င္းတို႔သည္ ေရႏွင့္
ေလကို ညစ္ညမ္းေစၿပီး သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ကို တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေနပါသည္ဟု ေျပာေနရင္း ဖ်က္ဆီးပစ္ေနၾကသည္။
အမွန္ေတာ့ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ကို တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေနပါသည္ဟု ေျပာေနစဉ္ ဖ်က္ဆီးပစ္ဖို႔
စိတ္တိမ္းညြတ္ေနၾကသည္။ အျခားေသာ သက္ရွိ သတၱဝါမ်ားသည္ မည္သည့္ အရာကိုမွ် လူသားမ်ားေလာက္
မဖ်က္ဆီးပါဟု ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ ဝန္ခံၾကရေပမည္။
Dr. K. Sri
Dhammananda ၏ "Buddhist
Principles for Human Dignity" မွ "The Nature of The Human Mind"ကို ဘာသာျပန္ပါသည္။
ပုံကို ဤ ေနရာမွ ယူပါသည္။
ပုံကို ဤ ေနရာမွ ယူပါသည္။
ဘုန္းဉာဏ္